Oddanie przedmiotu w innej formie niż pierwotna nie wywołuje żadnych skutków podatkowych – orzekł WSA w Szczecinie
Chodziło o spółkę, która zamierzała przyjmować w depozyt nieprawidłowy nadwyżki finansowe oraz zboże należące do powiązanej z nią firmy. Nie wykluczała, że po zakończeniu umowy odda je w innej formie, np. zamiast pieniędzy i zboża przekaże swoje składniki majątku.
Spółka uważała, że nie będzie zmuszona z tego powodu płacić CIT, bo nie uzyska żadnego przychodu. Tłumaczyła, że prawo do rozporządzania przedmiotami depozytu nieprawidłowego jest tylko chwilowe i nie prowadzi do trwałego powiększenia jej majątku. A towary, które odda, będą rynkowo warte tyle samo, co te, które otrzyma w depozyt.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy był innego zdania. Wyjaśnił, że skoro spółka planuje oddać inne rzeczy niż przyjmowane w depozyt, to w praktyce pierwotna umowa między stronami ulegnie zmianie. Dojdzie bowiem do wykonania zobowiązania przez spełnienie w jego zamian innego świadczenia (datio in solutium). To prowadzi do zwolnienia spółki z długu i powstania po jej stronie przychodu – stwierdził dyrektor.
WSA w Szczecinie przyznał rację spółce. Stwierdził, że aby w ogóle mówić o powstaniu przychodu, należałoby wcześniej wykazać, iż majątek spółki uległ trwałemu zwiększeniu. Nie ma o tym mowy, gdy depozyt nieprawidłowy zostanie oddany w innej formie, a jego wartość rynkowa będzie ciągle taka sama.
Wyrok jest nieprawomocny.
MF: przychód niezależnie od nowelizacji
Z wyrokiem WSA nie zgadza się Ministerstwo Finansów. W odpowiedzi na pytanie DGP wyjaśnia, że z orzeczenia płyną trudne do zaakceptowania wnioski, iż podatnik uczestniczący w wymianie towarowej (np. barterowej towar za towar) nigdy nie uzyskuje dochodu i nie musi płacić daniny, gdyż za składnik własnego majątku o pewnej wartości przekazuje kontrahentowi inny o wartości analogicznej. W takiej sytuacji dodatkowo można by uznać, że dochód nie wystąpi u podatnika sprzedającego towary – podkreśla resort.
Zdaniem MF,przeniesienie na inny podmiot składnika majątku, celem zwolnienia z długu, niezależnie od podstawy prawnej jego zaistnienia (sprzedaż rzeczy, pożyczka, depozyt), stanowi odpłatną sprzedaż takiego składnika majątku. Resort odwołuje się przy tym do wyroku SN z 3 lipca 2008 r. (sygn. akt IV CSK 149/08).
Zdaniem MF jego stanowisko dotyczy zarówno spraw, toczących się po nowelizacji, która weszła w życie po 1 stycznia 2015 r., jak i tych, które powstały wcześniej.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Szczecinie z 22 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 846/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia