Orzeczenie
Gdy prawo krajowe jest sprzeczne z unijnym, podatnik ma do wyboru: albo nie płaci VAT, albo wybiera opodatkowanie, za to z prawem do odjęcia podatku naliczonego.
Po raz kolejny Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził, że podatnik nie może korzystać z dwóch rzeczy naraz: zwolnienia z VAT i zarazem prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Po raz pierwszy wyraził to tak zdecydowanie pod koniec 2013 r. w sprawie polskiej spółki MDDP (sygn. akt C 319/12). Wcześniej nie było to takie oczywiste. Trybunał orzekł wówczas, że dyrektywa VAT nie wyklucza zwolnienia z podatku usług edukacyjnych świadczonych przez podmioty niepubliczne w celach komercyjnych. Jeżeli jednak, powołując się na nią, podatnik nie zapłaci VAT, to nie może zarazem domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego.
W trzech holenderskich sprawach, rozpatrywanych łącznie 26 lutego br., TSUE orzekł identycznie. Chodziło o zwolnienie z VAT importu i wewnątrzwspólnotowej dostawy protez dentystycznych. Trybunał potwierdził, że zasada działa w obie strony – zarówno wtedy, gdy zwolnienie jest przewidziane – wbrew dyrektywie – w przepisach krajowych, jak i w sytuacji odwrotnej – gdy preferencja wynika z prawa unijnego, a nie wewnętrznego. W obu przypadkach podatnik powinien albo zastosować zwolnienie i zrezygnować z prawa do odliczenia, albo zapłacić VAT i przez to uzyskać możliwość odliczenia podatku naliczonego.
ORZECZNICTWO
Wyroki TSUE z 26 lutego 2015 r. w sprawach połączonych C 144/13, C 154/13 i C 160/13. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia