Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o ratyfikacji umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA oraz towarzyszących uzgodnień końcowych, podpisanych 7 października 2014 r. w Warszawie wraz z uchwałą w sprawie przedłożenia do ratyfikacji umowy w tej sprawie – obydwa dokumenty przygotowane przez ministra spraw zagranicznych.

Polska podpisała umowę z USA w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych. Umowa zostanie przedłożona prezydentowi do ratyfikacji, za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie.

Celem amerykańskiej ustawy o ujawnianiu rachunków zagranicznych jest zobligowanie zagranicznych instytucji finansowych do zawierania porozumień, bezpośrednio z amerykańską administracją skarbową. Chodzi o ich zobowiązanie do przekazywania do USA danych o rachunkach, których właścicielami są amerykańscy podatnicy (osoby mające miejsce zamieszkania, obywatelstwo lub prawo stałego pobytu w USA).

W przypadku odmowy zawarcia porozumienia z amerykańską administracją skarbową przewidziano – dla instytucji finansowych i osób uzyskujących dochody z USA za pośrednictwem tych instytucji – sankcję w postaci opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskiwanych ze źródeł w USA, podatkiem w wysokości 30 proc. Amerykańska ustawa ma zapobiegać wykorzystywaniu zagranicznych instytucji finansowych do ukrywania dochodów i tworzenia struktur agresywnego planowania podatkowego przez amerykańskich podatników.

W Polsce, podpisanie porozumień przez instytucje finansowe bezpośrednio z amerykańską skarbówką, byłoby sprzeczne z polskimi regulacjami (m.in. w zakresie ochrony danych osobowych, ochrony tajemnicy bankowej). Dlatego przyjęto następującą formułę: informacje o rachunkach prowadzonych dla rezydentów podatkowych USA w polskich instytucjach finansowych będą przez nie zbierane i raportowane do krajowej administracji podatkowej, a następnie zostaną automatycznie przekazane do USA.

Umowa w sprawie automatycznej wymiany informacji ze strona amerykańską zawiera zasadę wzajemności w przekazywaniu informacji. Oznacza to, że informacje o rachunkach i dochodach polskich rezydentów będą przekazywane również przez USA.

W polsko-amerykańskiej umowie określono m.in. zakres i terminy przekazywania informacji, sposób identyfikacji rachunków posiadanych przez amerykańskich rezydentów podatkowych oraz katalog podmiotów (np. fundusze emerytalne) i produktów finansowych, które będą wyłączone spod obowiązku przekazywania informacji. Przepisy umowy będą dotyczyć głównie banków, funduszy inwestycyjnych i powierniczych oraz zakładów ubezpieczeń.

Porozumienie międzyrządowe z USA podpisało ponad 50 krajów (stan na styczeń 2015 r.). Wśród państw Unii Europejskiej są to m.in. Niemcy, Hiszpania, Francja, Włochy, Wielka Brytania.

W Polsce formalną podstawą do wymiany informacji podatkowych będzie obowiązująca, dwustronna umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z 1974 r. lub wielostronna Konwencja o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych z 1988 r.

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.