Zakup usługi turystycznej, jakim jest wycieczka, nie jest świadczeniem rzeczowym. Tym samym nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego i płatnik od takiego świadczenia powinien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.

JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ URZĄD
Płatnik organizuje wycieczkę dla pracowników i emerytów. Znany jest koszt wycieczki na jedną osobę. Wycieczka dla pracowników i emerytów była w całości sfinansowana z ZFŚS, a członkowie rodzin mieli ją finansowaną w 70 proc. - resztę zobowiązani byli dopłacić. Czy można uznać, że wycieczka jest świadczeniem rzeczowym, w związku z czym koszt wycieczki pracownika oraz dopłata za członka jego rodziny z funduszu socjalnego byłyby zwolnione z opodatkowania do kwoty 380 zł, a koszt wycieczki emeryta zwolniony do kwoty 2280 zł?
ODPOWIEDŹ URZĘDU
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT wolna od podatku jest wartość świadczeń rzeczowych otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków ZFŚS lub funduszy związkowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 380 zł. Rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.
W omawianym przypadku organizowana wycieczka kierowana jest do określonej grupy pracowników i emerytów oraz osób, będących członkami ich rodzin, a więc jest zindywidualizowana - znana jest liczba uczestników oraz koszt na jedną osobę. Zatem w przypadku zorganizowania przez pracodawcę wycieczki na rzecz pracowników, polegającej na zakupie usługi turystycznej nie mamy do czynienia ze świadczeniem rzeczowym, lecz przedmiotem świadczenia jest usługa - co nie podlega zwolnieniu. Rzeczami są tylko przedmioty materialne.
W związku z tym pracodawca powinien świadczenia te (dofinansowanie wycieczki) doliczyć do pozostałych przychodów pracownika i jako płatnik pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy.
Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł. Oznacza to, że nie wszystkie świadczenia pieniężna wypłacane emerytom są wolne od podatku, a jedynie te wypłacane w zamian świadczeń rzeczowych, które są ich ekwiwalentem. Ekwiwalent w znaczeniu słownikowym to rzecz równa innej wartości, odpowiednik, równoważnik. Świadczeniami rzeczowymi są zaś świadczenia w naturze (nie w pieniądzu), np. paczki żywieniowe, bilety na imprezy sportowe itp. Zatem ekwiwalent pieniężny wypłacony w zamian tych świadczeń będzie korzystał na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT ze zwolnienia od tego podatku do wysokości 2280 zł.
Ze wskazanego zwolnienia nie korzystają zaś wypłacone emerytom świadczenia pieniężne, które nie są ekwiwalentem czy równoważnikiem świadczeń rzeczowych. W tym przypadku wypłacane emerytom dofinansowanie do wypoczynku nie będzie korzystało ze zwolnienia, gdyż nie będzie odpowiednikiem czy równoważnikiem świadczenia rzeczowego. W opisanym przykładzie dofinansowanie do wypoczynku wypłacone emerytom z ZFŚS nie stanowi w tym znaczeniu równoważnika rzeczowego, w związku z tym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT będą podlegały opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, którego stawka wynosi 10 proc.
Postanowienie naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie z 1 sierpnia 2006 r., nr PDB/415-19/06/BJ.
EWA MATYSZEWSKA
OPINIA
MICHAŁ GRZYBOWSKI
menedżer, doradca podatkowy, Ernst & Young
Prezentowana interpretacja jest co najmniej kontrowersyjna. Według argumentacji urzędu świadczenie w postaci zorganizowanej wycieczki pracowników, byłych pracowników i ich rodzin nie jest świadczeniem rzeczowym, a w konsekwencji nie może korzystać ze zwolnień przedmiotowych określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy wskazać, że pojęcia świadczeń rzeczowych, świadczeń w naturze i nieodpłatnych świadczeń nie są konsekwentnie stosowane w przepisach ustawy o PIT. Ustawa zalicza świadczenia rzeczowe zarówno do świadczeń w naturze, jak i do nieodpłatnych świadczeń. W związku z tym trudno zgodzić się z zaprezentowanym przez naczelnika automatycznym wykluczeniem świadczenia w postaci wycieczki z kategorii świadczeń rzeczowych. Jednocześnie, w kontekście tej argumentacji, wydaje się, że silniejsze argumenty za obroną stanowiska, że możliwe jest zwolnienie podatkowe omawianych świadczeń, będą istniały w sytuacji, jeżeli to pracodawca (były pracodawca) będzie organizatorem wycieczki, a nie dokona zakupu (sfinansuje) wycieczkę za pracowników lub emerytów, przyznając im znaki lub talony, które będą uprawniały do udziału w wycieczce. W tym drugim przypadku, w odniesieniu do pracowników, brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT w sposób jednoznaczny wyłącza ze zwolnienia podatkowego tego rodzaju świadczenia.
Michał Grzybowski, menedżer, doradca podatkowy, Ernst & Young / DGP