Nie można amortyzować środków trwałych w czasie, gdy zabezpieczyli je celnicy – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Dodał, że taka sytuacja nie uprawnia również do odliczenia straty ze zlikwidowanego, nie w pełni zamortyzowanego urządzenia.
Chodziło o spółkę, która świadczyła usługi polegające na wydzierżawianiu automatów do gier zręcznościowych, a także we własnym zakresie udostępniała je grającym. Automaty wprowadziła do ewidencji środków trwałych i je amortyzowała.
Spółka spytała dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, czy może dokonywać odpisów amortyzacyjnych w czasie, gdy automaty zostaną zajęte przez organy cele. Podkreśliła, że nie będzie na ten czas zawieszać działalności.
Spytała także o skutki likwidacji takich, nie w pełni zamortyzowanych urządzeń – czy będzie mogła zaliczyć do kosztów stratę z likwidacji nie w pełni umorzonego urządzenia, którym przez pewien czas nie będzie dysponować.
Dyrektor warszawskiej izby odpowiedział na oba pytania przecząco. Uznał, że w przedstawionej sytuacji spółka nie będzie spełniać zasadniczej przesłanki wynikającej z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT – używania środka trwałego. Stwierdził, że istnieje zasadnicza różnica między czasowym wyłączeniem z użytkowania środka trwałego, który jest kompletny i w każdej chwili zdatny do użytku, a sytuacją opisaną we wniosku, w której spółka z powodów obiektywnych (zajęcie urządzeń przez urząd celny) nie może użytkować automatów i nie uzyskuje przychodów z ich eksploatacji.
W odniesieniu do drugiego pytania dyrektor wskazał, że w ustawach podatkowych nie ma definicji likwidacji i wobec tego należy się kierować wykładnią językową. Likwidować oznacza dokonywać likwidacji, usuwać coś, pozbywać się czegoś, uwalniać się od czegoś – wyjaśnił. To oznacza – zdaniem organu – że likwidacja księgowa nie jest tożsama z fizyczną. Tymczasem warunkiem zaliczenia do kosztów nieumorzonej wartości środka trwałego jest tylko jego faktyczna (fizyczna) likwidacja, a nie tylko wyłączenie z prowadzonej przez podatnika działalności.
WSA w Warszawie oddalił skargę spółki, przyznając rację organowi podatkowemu, że w okresie zajęcia automatów nie może ich ona amortyzować.
Sąd zgodził się ze spółką, że w likwidacji środka trwałego nie chodzi tylko o likwidację fizyczną, ale też o całkowite wyłączenie z działalności gospodarczej. Wskazał tu na uchwałę NSA z 25 czerwca 2012 r. (sygn. akt II FPS 2/12). Stwierdził jednak, że sprawa, do której odniósł się NSA w uchwale, była odmienna od rozpatrywanej teraz.
Zdaniem WSA stratę ze zlikwidowanego, nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, można zaliczyć do kosztów wtedy, gdy w wyniku utraty np. funkcjonalności bądź z przyczyn technicznych został on wyłączony z działalności gospodarczej. W tym wypadku natomiast chodziło o zajęcie urządzeń przez organy administracji. To – zdaniem sądu – wyklucza uznanie niezamortyzowanej części urządzeń za koszty uzyskania przychodu.
Wyrok nie jest prawomocny.

ORZECZNICTWO

Wyrok WSA w Warszawie z 8 lipca 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 278/14.www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia