Cena towarów o małej wartości nie może przekroczyć kwoty 100 zł netto, a nie brutto – orzekł NSA.
Sprawa dotyczyła spółki, która prowadziła akcje marketingowe na stacjach paliw. Kupujący dostawali nagrody lub rabaty. Spółka prowadziła ewidencję klientów, którym wydawała towary promocyjne. W ten sposób pilnowała, by wartość prezentów przekazanych jednemu klientowi nie przekraczała rocznie 100 zł. Dzięki temu nie płaciła podatku od wydanych prezentów, zgodnie z art. 7 ust 3 i 4 ustawy o VAT .
Wątpliwość spółki wzbudziło to, czy „łączna wartość” towarów, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1, odnosi się do kwoty netto czy brutto. Na zasadzie analogii spółka sięgnęła do pkt 2 tego samego artykułu ustawy, który, mówiąc o nieewidencjonowanych prezentach małej wartości, wyraża ich wartość w kwocie netto nieprzekraczającej 10 zł. Spółka uznała, że tak samo należy obliczać wartość prezentów ewidencjonowanych.
Dyrektor izby skarbowej był odmiennego zdania. Uważał, że łączna wartość przekazywanych towarów jest wyrażona w kwocie brutto. Na poparcie swojego poglądu przywołał art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o cenach (Dz.U. nr 97, poz. 1050, ze zm.), zgodnie z którym w cenie towaru lub usługi uwzględnia się także VAT i akcyzę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie przyznał rację spółce. Uznał, że skoro podatnicy ujmują w księgach rachunkowych cenę nabycia lub koszt wytworzenia w wartościach netto, to tak samo należy rozumieć wartość prezentów.
Zdaniem sądu, skoro ustawodawca niedoprecyzował, o jaką wartość chodzi, to zgodnie z zasadą neutralności VAT należy przyjąć, że jest to kwota netto. Powołał się przy tym na inny wyrok NSA (sygn. akt I FSK 1011/07), stwierdzający, że cena nabycia została użyta w ustawach podatkowych jako cena netto.
Naczelny Sąd Administracyjny podzielił stanowisko WSA. Zdaniem NSA nie ma wątpliwości, że limit łącznej wartości uprawniający do zwolnienia z VAT jest podany w kwocie netto. Sąd podkreślił, że taka wykładnia jest korzystna dla podatników również z rachunkowego punktu widzenia.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 1 lipca 2014 r., sygn. akt I FSK 1123/13.