Firma, która wpłaciła kaucję gwarancyjną, ale prowadzi działalność gospodarczą pod adresem wirtualnego biura, może zostać usunięta z wykazu podmiotów dokonujących sprzedaży towarów wrażliwych – orzekł kielecki WSA.

Wyrok dotyczył spółki, która zajmowała się obrotem towarów wymienionych w załączniku nr 13 ustawy o VAT (wyroby stalowe, paliwa, złoto). Gdy wpłaciła kaucję gwarancyjną, została wpisana do wykazu podmiotów dokonujących dostawy towarów, o których mowa w tym załączniku, prowadzonego przez ministra finansów. Dzięki temu jej klienci byli zwolnieni z solidarnej odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki jako sprzedającego.
Naczelnik urzędu skarbowego wykreślił ją jednak z rejestru. Stwierdził, że spółka nie istnieje. Uznał, że uprawnia go do tego art. 105c ust. 9 pkt 4 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem naczelnik urzędu skarbowego usuwa z wykazu podmiot, który nie istnieje lub mimo podjętych udokumentowanych prób nie można się z nim skontaktować.
Naczelnik urzędu skarbowego stwierdził, że w trakcie czynności sprawdzających ustalono, że pod adresem wskazanym jako siedziba spółki mieści się również firma świadcząca usługi najmu w zakresie wynajęcia adresu. Jest to więc wirtualne biuro, a wskazane miejsce jest adresem do korespondencji, pod którym nie przebywa żadna osoba bezpośrednio związana z działalnością spółki. Odbiorem korespondencji zajmuje się osoba trzecia.
Spółka nie zgodziła się z wykreśleniem jej z rejestru. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach przekonywała, że istnieje, o czym miało świadczyć to, że można się z nią oraz jej pełnomocnikiem skontaktować. Twierdziła, że należy do jednego wspólnika, który nie mieszka w miejscu jej siedziby.
Sąd uznał jednak, że naczelnik urzędu prawidłowo wykreślił spółkę z wykazu. Wyjaśnił, że art. 105c ust. 9 pkt 4 ustawy o VAT ma zapobiegać sytuacji, gdy nieuczciwy sprzedawca świadomie utrudnia kontakt z urzędem. Ustawodawca nie wyjaśnił jednak przesłanek, jakimi powinien się kierować organ przy ustalaniu, czy podmiot istnieje.
Sąd wskazał, że podatnik istniejący to nie tylko podmiot, który jest wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego czy ewidencji podatników. Musi on także realnie prowadzić działalność gospodarczą. Tymczasem w rozpatrywanej sprawie pracownicy urzędu nie stwierdzili żadnych przejawów działalności spółki.
Sąd zwrócił też uwagę, że spółka ma obowiązek przeprowadzania zgromadzeń wspólników w siedzibie. Tego również nie stwierdzono. Co więcej, okazało się, że spółka złożyła zerową deklarację VAT za II kwartał, a za III kwartał w ogóle już jej nie złożyła.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Kielcach z 5 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Ke 172/14.