Samo świadczenie na rzecz spółki usługi doradztwa nie przesądza jeszcze o tym, że podatnik ma płacić podatek również z tytułu zarządzania nią na podstawie kontraktu menedżerskiego – uznał warszawski WSA.
Wyrok dotyczy czeskiego rezydenta podatkowego niezarejestrowanego w Polsce na potrzeby VAT. We wniosku o interpretację wskazał on, że jest członkiem zarządu polskiej spółki, a ponadto świadczy dla niej usługi doradcze na terytorium Czech i Słowacji oraz usługi zarządzania (te ostatnie w ramach kontraktu menedżerskiego). Wyjaśnił, że te pierwsze dokumentuje fakturą VAT bez podatku (świadczenie usług poza terytorium kraju). Spytał, czy wykonując czynności zarządzania na podstawie kontraktu menedżerskiego, działa w charakterze polskiego podatnika VAT.
Wnioskodawca był zdania, że nie powinien z tego tytułu rozliczać VAT, bo realizując kontrakt menedżerski, działa w strukturze organizacyjnej zarządzanej spółki. Nie ponosi przy tym kosztów działalności, a jego wynagrodzenie nie jest uzależnione od ekonomicznego ryzyka. Ponadto – wskazał – nie odpowiada za podjęte działania wobec osób trzecich ani nie działa w warunkach ryzyka, niepewności co do popytu, konkurencji czy ostatecznego rezultatu. Spełnia zatem przesłanki do wyłączenia tej działalności z opodatkowania, na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy o VAT.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie był innego zdania. Uznał, że nie ma racjonalnej możliwości rozdzielenia usług doradczych i zarządczych. W konsekwencji wszystkie one wchodzą w zakres działalności gospodarczej podatnika i żadnej z nich nie można wyłączyć z opodatkowania.
Interpretację tę uchylił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Wskazał, że w odniesieniu do każdej czynności należy odrębnie badać, czy dany podmiot działa w charakterze podatnika VAT. Z obowiązku tego nie zwalnia ani podobieństwo usług doradczych i zarządczych, ani okoliczność, że są one świadczone na rzecz samego podmiotu.
Sąd powołał się przy tym na orzecznictwo TSUE i polskich sądów administracyjnych.
Zgodził się z wnioskodawcą, że podstawową przesłanką uznania danego podmiotu za podatnika VAT jest wykonywanie przez niego czynności samodzielnie. Jeżeli usługi spełniają przesłanki z art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, to nie podlegają one opodatkowaniu tym podatkiem. Bez znaczenia jest przy tym to, czy podatnik prowadzi działalność gospodarczą, czy nie – tego rodzaju usługi ustawa VAT nie uznaje za działalność gospodarczą – stwierdził sąd.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA z 28 kwietnia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 2341/13. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia