Do akt sprawy podatnika można dołączyć decyzję podatkową wydaną np. wobec jego kontrahenta. Inaczej – jak twierdzi NSA - niemożliwa byłaby walka ze zorganizowanymi grupami wyłudzającymi podatki.

Sprawa dotyczyła spółki, której działalność dyrektor urzędu kontroli skarbowej uznał za pozorną. Polegało to na tym, że firma zawierała fikcyjne transakcje z kontrahentami, wystawiając im puste faktury, ale nie wykonując na ich rzecz żadnych usług. Odliczała jednak podatek naliczony z faktur zakupowych, np. za obsługę biura czy księgową.

Wobec pracowników firmy prowadzone było też postępowanie karne. Jak się okazało, razem z innymi podmiotami tworzyła ona grupę przestępczą. Na podstawie zebranego materiału dowodowego – zeznań świadków oraz decyzji wobec podmiotów, z którymi spółka współdziałała - dyrektor UKS wydał decyzję wymiarową. Wynikało z niej, że firma musi zwrócić podatek naliczony, ponieważ jeśli nie wykonywała rzeczywistej działalności gospodarczej, to nie przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT.

Spółka próbowała dowieść przed sądem, że organ skarbowy wydał decyzję na podstawie niekompletnego materiału dowodowego. W postępowaniu kasacyjnym zarzuciła też, że dyrektor UKS posłużył się dowodem sprzecznym z prawem - za taki uważała decyzję dotyczącą innych podmiotów.

NSA uznał te zarzuty za bezpodstawne. Orzekł, że gdyby przyznać rację spółce, to organy podatkowe w ogóle nie mogłyby orzekać w sprawach zorganizowanych grup, które prowadzą przestępczą działalność mającą na celu wyłudzanie podatków. Dodał, że w tym przypadku nie doszło do naruszenia tajemnicy skarbowej. Wyrok jest prawomocny.

Wyrok NSA z 8 listopada 2013 r. (sygn. I FSK 1571/12)

Dowody w sprawie podatkowej

Zgodnie z art. 180 par. 1 Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) jako dowód należy w postępowaniu podatkowym dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

NSA w wyroku z 8 listopada 2011 r. (sygn. II FSK 1048/10) wyjaśnił, że sprzeczność dowodu z prawem może mieć charakter materialny lub procesowy.

• Sprzeczność o charakterze materialnoprawnym może dotyczyć dowodu naruszającego tajemnicę skarbową lub bankową.

• Sprzeczność o charakterze procesowym zachodzi wtedy, gdy przepisy postępowania wprost lub w sposób dorozumiany wykluczają możliwość przeprowadzenia określonych dowodów (np. przesłuchanie duchownego co do faktów, o których dowiedział się podczas spowiedzi) albo gdy przeprowadzone je niezgodnie z przepisami postępowania (np. nie uprzedzono świadka o odpowiedzialności za fałszywe zeznania).