Prezydent miasta chciałby obłożyć podatkiem od nieruchomości nie tylko konstrukcję, ale też urządzenia myjni. Zdaniem sądu – niesłusznie.

Spółka jest właścicielem bezdotykowej myjni samochodowej, która jest posadowiona na dzierżawionej nieruchomości. Obiekt posiada podpory, dach, ściany boczne i nie jest trwale związany z gruntem. Po zakończeniu dzierżawy spółka będzie musiała zdemontować myjnię i przywrócić teren do stanu pierwotnego. Nakłady poniesione na tę inwestycję zostały podzielone na dwie odrębne pozycje środków trwałych: budowla (konstrukcja myjni) oraz technika myjni kontenerowej i urządzenia. Spór sprowadzał się do opodatkowania urządzeń (system sterowania, układ podgrzewania wody, pompy pneumatyczne, odkurzacz itd.). Skarżąca twierdziła, że opodatkowana będzie jedynie część budowlana myjni. Zgodnie z art. 1a ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 z późn. zm.) oraz art. 3 ust. 3 i ust. 9 prawa budowlanego (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlega budowla, czyli w tym przypadku część budowlana myjni. Pozostałe elementy, czyli wyposażenie techniczne, nie mieszczą się w definicji budowli ani urządzenia budowlanego. Zdaniem spółki nie można więc ich obłożyć daniną. Organ podatkowy – prezydent miasta – twierdził z kolei, że myjnia samochodowa wraz z wyposażeniem technicznym stanowi całość użytkową. Obiekt wraz z urządzeniami jest zatem budowlą, od której wartości trzeba zapłacić podatek od nieruchomości (2 proc. rocznie).
Sąd wyjaśnił, że zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. b prawa budowlanego obiektem budowlanym jest budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Z kolei w przypadku gdy istnieje jedynie związek użytkowy pomiędzy urządzeniami a budowlą, opodatkowaniu podlega jedynie ta druga. Całość techniczna – tłumaczył dalej sąd – opiera się na związku odnoszącym się do techniki, do spraw związanych ze sposobem wykonania czegoś, zaś całość użytkowa – to powiązanie służące celom praktycznym, mające praktyczne zastosowanie. Sąd uznał, że urządzenia w myjni mogły być zamocowane bez pozwolenia na budowę. Mogą być też demontowane i zastępowane nowymi bez naruszenia struktury myjni. Orzekł więc, że pomiędzy urządzeniami a myjnią istnieje tylko związek użytkowy. Te pierwsze nie podlegają więc opodatkowaniu.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Rzeszowie z 25 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Rz 420/13.