Interpretacja ogólna ministra finansów rozstrzyga, jak powinna być opodatkowana dostawa terenów niezabudowanych – zarówno przed, jak i po 1 kwietnia 2013 r.
Interpretacja (nr PT10/033/ 12/207/WLI/13/RD/58639) to pokłosie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów z 17 stycznia 2011 r. (sygn. akt I FPS 8/10), w którym zasygnalizował on wprowadzenie definicji terenu budowlanego do ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Do 31 marca 2013 r. takiej definicji jednak nie było, co powodowało liczne spory podatników z fiskusem. Urzędy odmawiały im bowiem prawa do zwolnienia z podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdy brak było planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a o tym, że działka jest niezabudowana, świadczyły zapisy ewidencji gruntów i budynków.
Minister finansów, wychodząc naprzeciw sugestiom sędziów, uznał, że w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2013 r. dla ustalenia prawa do zwolnienia z podatku VAT, gdy nie było planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy, wiążąca była ewidencja gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
Takich problemów nie ma natomiast przy sprzedaży terenów niezabudowanych, do której doszło po 1 kwietnia 2013 r. Od tego dnia obowiązują zmienione przepisy ustawy o VAT. W jej art. 2 pkt 33 zawarto definicję terenów budowlanych. Rozumie się przez nie grunty przeznaczone pod zabudowę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.). Od 1 kwietnia obowiązuje też nowe brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, w którym przewidziano zwolnienie z podatku w przypadku dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Tak więc, jak przypomina MF, po 1 kwietnia 2013 r. w sytuacji braku planu zagospodarowania lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu przy ustalaniu prawa do zwolnienia nie należy już kierować się danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków, które były istotne w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2013 r. „W konsekwencji dostawa terenu niezabudowanego, nieobjętego planem zagospodarowania lub decyzją o warunkach, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług” – podkreśla MF.

Kto zapłacił bez decyzji, może wystąpić o nadpłatę

To, jak interpretacja ministra finansów wpłynie na sytuację podatnika, zależy od indywidualnego przypadku. W zdecydowanie najlepszej sytuacji są ci, którzy podatek sami zapłacili, bez żadnej decyzji. Teraz mogą wystąpić o stwierdzenie nadpłaty i zwrot VAT, twierdząc, że podatek został przez nich zapłacony nienależnie. Wzmacniając swoje argumenty, mogą powołać się na wydaną interpertację MF. W zdecydowanie gorszej sytuacji są natomiast ci, którzy mają decyzje ostateczne nakazujące im zapłatę podatku. Ich wzruszyć nie można. Chyba że wydana decyzja ciągle jest w grze, a sprawa jest na etapie np. odwołania do organu drugiej instancji lub do sądu wojewódzkiego. Wówczas jako podstawę własnej argumentacji również można przywołać stanowisko ministra finansów.