Zasady opodatkowania VAT dostawy gruntu zabudowanego budynkami przeznaczonymi do rozbiórki wzbudzają wątpliwości. Zagadnieniem tym zajął się ostatnio WSA w Warszawie w wyroku z 17 maja 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 3407/12). Jak sąd rozstrzygnął ten problem?
WSA uznał, że w przypadku gdy budynki już w chwili dostawy przeznaczone były do rozbiórki i nie miały żadnej wartości ekonomicznej dla nabywcy, to należy przyjąć, że doszło do dostawy gruntu przeznaczonego pod zabudowę. To oznacza, że o opodatkowaniu VAT decyduje status samego gruntu, a nie naniesień.
Jest to istotne w kontekście art. 29 ust. 5 ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Zgodnie z nim w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych (albo części takich budynków lub budowli) z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przy działce zabudowanej konsekwencje podatkowe w VAT zależą więc od statusu budynku (budowli). Jeżeli możliwe jest stosowanie zwolnienia przedmiotowego (art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT), to wówczas preferencja ta rozciąga się na grunt.
Rozstrzygnięcie WSA oznacza, że budynek przeznaczony do rozbiórki jest pomijany dla potrzeb VAT. Zastosowanie ma natomiast podstawowa stawka podatku – jako właściwa dla dostawy gruntu przeznaczonego pod zabudowę.
Omawiany wyrok odpowiada rozstrzygnięciu Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-543/11 (Woningstichting Maasdriel). TSUE uznał, że zwolnienie z podatku nie obejmuje transakcji dostawy terenu niezabudowanego po rozbiórce budynku, który się na nim znajdował nawet wówczas, gdy na dzień dostawy nie zostały dokonane inne prace związane z uzbrojeniem terenu poza rozbiórką. Z ogólnej oceny okoliczności związanych z transakcją istniejących w dacie dostawy (włącznie z zamiarem stron) musi jednak wynikać, że działka była rzeczywiście przeznaczona pod zabudowę. Oczywiście trzeba mieć na uwadze, że stan faktyczny może być czasem niezmiernie trudny do ustalenia – oparty jest bowiem w dużym stopniu na ocenie subiektywnej celu, jaki przyświecał stronom przy zawieraniu transakcji.