Częstą praktyką w umowach o roboty budowlane jest wstrzymanie się z zapłatą części należności. Czy w przypadku ustalenia takiej kaucji gwarancyjnej wykonawca robót ma prawo do korekty VAT należnego, a zamawiający – obowiązek korekty VAT naliczonego?
Zgodnie z art. 89b ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku.
W odniesieniu do kwoty zatrzymanej tytułem gwarancji obowiązuje jednak inny termin płatności niż w stosunku do pozostałej części należności określonej na fakturze. Jest to termin zwolnienia gwarancji w sytuacji, gdy po zakończeniu umowy, w przewidzianym okresie, nie wyjdą na jaw wady wykonanych robót, których naprawa uzasadniałaby zajęcie całości lub części gwarancji przez zamawiającego. Gdy po tym czasie zleceniodawca nie rozliczy się z kontrahentem z gwarancji, to po upływie 150 dni od przewidzianej w umowie daty tego rozliczenia dopiero można mówić o prawie kontrahenta do korekty VAT należnego i odpowiednio o obowiązku usługobiorcy dokonania korekty podatku od towarów i usług naliczonego w części przypadającej na gwarancję.
W razie zatrzymania części kwoty należności jako gwarancji dobrego wykonania robót usługobiorca nie będzie zatem obowiązany, zgodnie z art. 89b ust. 2 ustawy o VAT, do częściowej korekty podatku naliczonego, o ile pozostała część należności wynikającej z faktury została uregulowana w terminie.
Niestety nie ma jasności co do tego, czy podobne wnioski można wysnuć odnośnie do obowiązkowej korekty kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.