Nabycie wierzytelności po cenie niższej niż potwierdzona fakturami nie jest usługą i nie podlega VAT – orzekł WSA w Gdańsku.
Skarżąca (cesjonariusz) zawarła ze spółką (cedentem) umowę nabycia wierzytelności. Wartość wierzytelności, potwierdzona fakturami VAT, wynosiła łącznie 800 tys. euro. Cesjonariusz nabył te wierzytelności za 700 tys. euro. Co więcej, skarżąca jest czynnym podatnikiem VAT, a przedmiotem jej działalności jest handel przetworami rybnymi. Problem polegał na tym, czy takie nabycie wierzytelności jest usługą i jak należy ustalić podstawę opodatkowania.
Sąd orzekł, że zgodnie z wyrokami Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-246/08 oraz C-93/10 Financial Services, jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają VAT. Zdaniem WSA tak było i w tej sprawie. Strony transakcji nie ustaliły żadnego wynagrodzenia z tytułu nabycia długu. Wynagrodzeniem tym nie była też różnica między wartością nominalną cedowanych wierzytelności a ceną ich sprzedaży, która odzwierciedla rzeczywistą ekonomiczną ich wartość w chwili sprzedaży. Sąd wyjaśnił, że cesjonariusz nabywa te wierzytelności w celu ich ściągnięcia, ale w momencie realizacji tej czynności czyni to na własny rachunek i ryzyko, a nie na rachunek i ryzyko cedenta wierzytelności. Nie ma pewności, że skarżąca ściągnie dług. Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Gdańsku z 3 października 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 743/12.