Jak powinna wyglądać dobra współpraca pomiędzy audytorem wewnętrznym a kierownikiem jednostki sektora finansów publicznych w trakcie rocznego planowania jego działalności?
W odpowiedzi na takie pytanie DGP resort finansów wyjaśnił, że przypadki, w których kierownicy jednostek nie są zadowoleni z pracy audytu wewnętrznego, bardzo często wynikają z tego, że nie otrzymują informacji, które by ich interesowały lub też nie są one przekazywane w odpowiednim czasie i w przystępnej i zrozumiałej formie. Zdarza się także, że audytorzy skarżą się, że ich praca nie jest odpowiednio wykorzystywana i doceniana. Jedną z przyczyn takiego stanu są błędy czy zaniechania w komunikacji. Oczywiście, przebieg procesu komunikacji zależy od obu stron, ale ze względu na wagę tej kwestii dla funkcjonowania i oceny audytu wewnętrznego w dobrze pojętym interesie audytora jest wykazywanie odpowiedniej inicjatywy.
Ministerstwo przypomniało, że plan audytu to podstawowe narzędzie zarządzania komórką audytu wewnętrznego. Wybór obszarów ryzyka do badania jest równie ważny, jak przeprowadzenie zadań audytowych. Stała i bezpośrednia komunikacja na etapie planowania wydaje się oczywista z uwagi na główny cel audytu wewnętrznego, jakim jest wsparcie kierownika w realizacji celów i zadań jednostki.
Podjęcie uzgodnień z kierownikiem jednostki – według MF – jest konieczne, jeszcze zanim audytor przystąpi do analizy ryzyka. Efektem uzgodnień powinno być określenie przez kierownika celów wobec audytu na rok następny, którymi mogą być np. objęcie audytem jak największej ilości obszarów ryzyka, zbadanie konkretnych obszarów ryzyka, wsparcie przy wdrażaniu planowanych projektów czy też przeprowadzenie takiej ilości zadań, która umożliwi zrealizowanie określonego wcześniej cyklu audytu. Proces komunikacji wymaga zaangażowania audytora, który nie powinien biernie oczekiwać, aż kierownik dokona takich wskazań, ale czynnie pomagać w podjęciu decyzji. Szczególnie istotne jest, by kierownik otrzymał informacje na temat możliwości organizacyjno-kadrowych audytu wewnętrznego oraz jego ograniczeń, co z jednej strony pomoże kierownikowi sprecyzować jego oczekiwania, a z drugiej – pozwoli lepiej zrozumieć działalność audytu wewnętrznego.
Ministerstwo Finansów podkreśliło, że dobra komunikacja jest równie ważna na etapie analizy ryzyka. Audytor powinien poznać plany jednostki na kolejny rok, priorytety oraz akceptowany poziom ryzyka, przyjęty przez kierownictwo jednostki.
Podstawa prawna
Art. 283 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).