Podatnik prowadzący działalność sezonową może szybciej zaliczyć do kosztów wartość używanych przez część roku środków trwałych.
Problem z amortyzacją w firmie sezonowej może pojawić się w przypadku takiego rodzaju działalności, w której znaczną rolę odgrywa sprzęt i urządzenia. Może to być sprzęt wodny związany z wodną infrastrukturą rekreacyjną czy też urządzenia chłodnicze używane w firmie zajmującej się sprzedażą i transportem lodów. Taki sprzęt, zależnie od potrzeb podatnika, może być amortyzowany na dwa sposoby, w okresie dłuższym lub krótszym.
Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) oraz art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.) od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania wysokość odpisu miesięcznego (zaliczanego do kosztów podatkowych) ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku.
– Zatem kwoty odpisów mogą być różne w zależności od przyjętej metody – mówi Wojciech Serafiński, doradca podatkowy.
Jak dodaje, amortyzując środki trwałe używane sezonowo, należy pamiętać, że odpisy powinny być ujmowane w koszty tylko w miesiącach, w których są użytkowane. Inaczej koszty te organy podatkowe mogą zakwestionować.
Wojciech Serafiński podkreśla również, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się, począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek ten lub wartość niematerialną wprowadzono do ewidencji środków trwałych. Podstawą wpisu będzie oczywiście dokument nabycia środka trwałego (faktura, umowa, umowa darowizny, postanowienie sądu stwierdzające nabycie spadku, umowa nieodpłatnego przekazania), stwierdzający także jego wartość. Tylko w przypadku wytworzenia środka trwałego we własnym zakresie wartość określa się na podstawie kosztów wytworzenia.