Darmowa wycieczka ufundowana przez pracodawcę nie zawsze jest opodatkowanym przychodem zatrudnionego pracownika.
Załóżmy, że firma organizuje letnią, trzydniową wycieczkę dla swoich pracowników z własnych środków obrotowych. U pracowników powstanie przychód z nieodpłatnego świadczenia (art. 12 ust. 1 ustawy o PIT; t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Ale nie zawsze.
Resort finansów twardo stoi na stanowisku, że przychód z imprezy powstaje. I zaleca w takiej sytuacji ustalić wartość nieodpłatnego świadczenia, dzieląc łączną kwotę wydatków poniesionych przez pracodawcę na zorganizowanie imprezy przez liczbę uczestniczących w niej pracowników (zob. odpowiedź na interpelację poselską nr 49/2011).
Bardziej łaskawe są sądy administracyjne. Według nich, jeżeli nie jest możliwe dokładne ustalenie wartości świadczeń (np. transportowych, zakwaterowania, wyżywienia) otrzymanych przez pracownika, to przychodu w PIT nie ma (zob. wyroki NSA z 11 stycznia 2011 r. sygn. akt II FSK 1531/09 oraz WSA w Warszawie z 24 października 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 555/11).
Jak zatem rozwiązać ten problem? Jeżeli wycieczka jest organizowana jednym autokarem, to koszt jego wynajęcia można podzielić na liczbę uczestników. Jeżeli są to dwa autokary i nie wiadomo, jakim autokarem jechali poszczególni pracownicy, to nie jest możliwe przyporządkowanie świadczenia poprzez zsumowanie kosztów i podzielenie ich przez liczbę uczestników.
Jeżeli wszyscy pracownicy nocowali np. w pokojach dwuosobowych o takiej samej cenie, każdemu z nich można przyporządkować świadczenie w wysokości połowy ceny pokoju. Jeżeli pokoje hotelowe różnią się standardem, a wybór pokojów był przypadkowy, świadczenia nie mogą być indywidualizowane.
Jeżeli pracownicy wybierali dania z karty, to można przypisać im wartość posiłku. Jeżeli natomiast posiłki były serwowane w formie bufetu szwedzkiego, to nie można mówić o powstaniu przychodu w PIT.
I jeszcze jedno – jeżeli pracownicy pojadą na wycieczkę w strojach reklamujących swoją firmę, to przychód w PIT też nie powstanie. Będzie to ekwiwalentność świadczeń – wycieczka za reklamę (zob. wyroki WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 7 września 2011 r., sygn. akt I SA/Go 564/11 oraz w Krakowie z 27 czerwca 2012 r.; sygn. akt I SA/Kr 471/12).