Polska konsekwentnie zmienia bazę traktatową w zakresie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jeden z nowych protokołów został podpisany 16 maja 2012 r. do umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Islandią. Jakie zmiany z niego wynikają?
Nowy protokół zmienia obecnie obowiązującą umowę z Islandią zawartą w Reykjaviku 19 czerwca 1998 r. Wprawdzie Islandia nie jest jurysdykcją wykorzystywaną w międzynarodowym planowaniu podatkowym, jednak z uwagi na dużą liczbę pracujących tam obywateli polskich warto poświęcić uwagę również temu protokołowi.
Najistotniejszym elementem nowej regulacji jest zmiana podstawowej metody unikania podwójnego opodatkowania, określonej w art. 23 umowy, poprzez zastąpienie dotychczasowej metody zaliczenia zwykłego, inaczej zwanego odliczeniem proporcjonalnym, metodą wyłączenia z progresją. Oznacza to, że dochody uzyskiwane przez polskich rezydentów czasowo pracujących w Islandii nie będą musiały być poddane w Polsce dodatkowemu opodatkowaniu, a w przypadku braku innych dochodów (poza najczęściej spotykanymi dochodami z pracy najemnej, wykonywanej w Islandii) podatnik nie będzie musiał składać zeznania PIT w Polsce. Proporcjonalne odliczenie pozostanie obowiązującą metodą unikania podwójnego opodatkowania jedynie w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych z tytułu dywidend, odsetek, należności licencyjnych i zysków kapitałowych, regulowanych w art. 10 – 13 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z 1998 r.
Poza powyższą zmianą nowy protokół poszerza zakres dopuszczalnej wymiany informacji podatkowych pomiędzy obu państwami, o której mowa w art. 26 umowy. Pozwoli to na wymianę danych nie tylko niezbędnych do zastosowania przepisów umowy, lecz także koniecznych dla zastosowania wewnętrznego prawa podatkowego obu państw.
Jeżeli niezbędne wymogi konstytucyjne zostaną spełnione w obu państwach i protokół wejdzie w życie w 2012 r., jego postanowienia będą mogły być efektywnie stosowane do dochodu uzyskanego, poczynając od 1 stycznia 2013 r.