Podatnik, który skorzystał z oficjalnego formularza w zakresie wyboru formy opodatkowania, nie może po złożeniu tego druku w urzędzie ponosić negatywnych konsekwencji, jeśli treść formularza była niejasna.
Naczelnik urzędu skarbowego nakazał zapłatę prawie 30 tys. zł podatku z tytułu opodatkowanie najmu na zasadach ogólnych, mimo że podatnik składał oświadczenie, że chce się rozliczać ryczałtem. Wzory oświadczeń były wyłożone w gablotach sali obsługi interesantów urzędu skarbowego. Naczelny Sąd Administracyjny wydał jednak dla podatnika korzystny wyrok. Stwierdził, że podatnik, który skorzystał z oficjalnego formularza w zakresie wyboru formy opodatkowania, nie może po złożeniu tego druku w urzędzie ponosić negatywnych konsekwencji, jeśli treść formularza była niejasna i inaczej interpretowana przez urzędników i podatnika.
Sędzia Stefan Kowalczyk podkreślił, że jeśli urząd chce wyjść naprzeciw podatnikom, ułatwić im rozliczenia oraz kontakt z urzędem i w tym celu przygotowuje wzory różnych formularzy czy oświadczeń, to powinien robić to w taki sposób, aby treść tych druków nie budziła żadnej wątpliwości.
W tej sprawie podatnicy złożyli oświadczenie w kwestii opodatkowania przychodów z najmu według wzoru przygotowanego oficjalnie przez urząd skarbowy. Chcieli, aby otrzymywane dochody z najmu były rozliczane ryczałtem przez jednego ze współmałżonków, mimo istnienia wspólności majątkowej. Według urzędników ze złożonego oświadczenia wynikało, że podatnicy wybierają opodatkowanie przychodów z najmu na zasadach ogólnych. Tym samym naczelnik urzędu skarbowego określił wysokość podatku do zapłaty.
Podatnicy złożyli skargę do sądu. Argumentowali, że w wypełnionym przez nich druku informacja o „opodatkowaniu na zasadach ogólnych całości dochodu osiągniętego z najmu przez jednego z małżonków” znajdowała się na samym dole, poniżej podpisów składających oświadczenie. Tym samym stanowisko urzędu skarbowego zostało oparte wyłącznie na interpretacji złożonego oświadczenia, a nie jego faktycznej treści.
Sąd wojewódzki oddalił skargę podatników. W jego ocenie skarżący złożyli oświadczenie o określonej treści i trudno wymagać od organu podatkowego, aby badał, czy wola stron nie odbiega od treści oświadczenia.
NSA uchylił to rozstrzygnięcie. Stwierdził, że jeżeli w związku ze złożonym przez podatnika formularzem urzędnik ma wątpliwość co do zamiaru podatnika, to powinien wezwać go i spytać, o co dokładnie chodziło. A nie wszczynać postępowanie i następnie wydawać decyzję, która ma dla podatnika negatywne konsekwencje finansowe.
Wyrok jest prawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 5 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2331/10. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia