W praktyce nowoczesnego rynku finansowego bardzo często występują instrumenty oparte na płatnościach określanych w umowach produktowych jako odsetki. Jak prawidłowo opodatkować tego rodzaju należności wypłacane z innego państwa?
Tego typu instrumenty zazwyczaj nie są typowymi płatnościami odsetkowymi. Może to powodować trudności kwalifikacyjne na gruncie międzynarodowych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jako przykłady takich sytuacji można wymienić odsetki od zobowiązań uprawniających do udziału w zysku dłużnika oraz odsetki wypłacane w ramach pochodnych instrumentów finansowych, czyli np. od tzw. swapów odsetkowych.
Istotą odsetek od zobowiązań uprawniających do udziału w zysku dłużnika, czyli tzw. hybrydowych instrumentów dłużnych, jest to, że wypłata takich odsetek i ich wysokość są zależne od dochodu uzyskanego w danym okresie przez pożyczkobiorcę. Przypomina więc płatność z tytułu udziału w zysku, czyli dywidendę. Pomimo tego, zgodnie z komentarzem do modelowej konwencji OECD (MK OECD), odsetki takie powinny być generalnie kwalifikowane jako odsetki i tym samym podlegać dyspozycji art. 11 MK OECD, aczkolwiek niektóre państwa w swych umowach traktują je jako wypłatę dywidend i poddają regulacji art. 10 MK OECD.
Odmienna sytuacja dotyczy odsetek związanych z pochodnymi instrumentami finansowymi. Ze swej istoty swapy odsetkowe polegają na wzajemnej wymianie, przez strony umowy, strumieni płatności odsetek od dwóch różnych zobowiązań. Jednocześnie jednak, pomimo utrzymania ich określenia jako odsetek, płatności te zostają oddzielone od podstawowych zobowiązań, czyli odpowiednich kwot pierwotnego długu. W tej sytuacji płatność odsetek wynikająca ze swapów odsetkowych nie powinna być kwalifikowana jako klasyczne odsetki, lecz raczej jako dochód z tytułu działalności gospodarczej, zysków kapitałowych lub tzw. innych dochodów. Tym samym do takich odsetek nie powinien być stosowany art. 11 MK OECD, lecz ewentualnie art. 7, art. 13 albo art. 21.