Garaże nie są objęte podatkiem od nieruchomości na tych samych zasadach – podkreśla Ministerstwo Finansów.
Sposób składania deklaracji (informacji) na podatek od nieruchomości, a także opodatkowanie nieruchomości stanowiących współwłasność, w tym także garażu, podlegają ogólnym regułom określonym w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych.
Według Ministerstwa Finansów (odpowiedź na interpelację poselską nr 3264/12) w odniesieniu do budynków wielorodzinnych stawkę podatku właściwą dla budynków mieszkalnych stosuje się m.in. dla garaży będących pomieszczeniami przynależnymi w rozumieniu ustawy o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 80, poz. 903 z późn. zm.). W takich przypadkach deklaracja (informacja) na podatek będzie dotyczyła jedynie udziału w nieruchomości stanowiącej garaż.
Jeśli w budynku wielorodzinnym zastosowano rozwiązanie w postaci ustanowienia odrębnej własności nieruchomości garażu posiadającej własną księgę wieczystą i użytkowanej na zasadzie współwłasności, to stosuje się stawkę jak dla budynków i ich części pozostałych. Oznacza to, że deklarację lub informację na podatek od nieruchomości składają wszyscy współwłaściciele na całą nieruchomość oraz solidarnie odpowiadają za zobowiązanie podatkowe.

Lokale o innym przeznaczeniu niż mieszkalne (garaże) są opodatkowane według stawki przewidzianej dla budynków pozostałych. Podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości stanowi dla budynków lub ich części, powierzchnia użytkowa

Resort tłumaczy, że wynika to z tego, że w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych garaż nie występuje jako rodzaj budynku i w konsekwencji nie wyodrębniono dla garaży specjalnej stawki podatku. Funkcję garażu mogą natomiast pełnić: oddzielne pomieszczenia, miejsca w budynku czy też cały obiekt budowlany, przeznaczone do przechowywania pojazdów mechanicznych. W praktyce w odniesieniu do garaży możemy spotkać się z różnymi okolicznościami faktycznymi, czego wynikiem będzie zastosowanie różnych stawek podatku od nieruchomości i sposobów deklarowania podatku.
Przypomnijmy, że podobne stanowisko zawarte zostało też w uchwale 7 sędziów NSA z 27 lutego 2012 r. (sygn. akt II FPS 4/11).