Wystawiane w okresie pierwszych miesięcy każdego roku obrotowego faktury korygujące sprzedaż (sytuacja jest szczególnie istotna na przełomie roku) dotyczą zwykle sprzedaży wykonanej w poprzednim okresie sprawozdawczym (rabaty, bonusy, zwroty).
– Są one ujmowane w dacie ich wystawienia, czyli kasowo – zwraca uwagę Andre Helin, prezes BDO.
Tymczasem powinny one pomniejszać przychody, roku, w którym nastąpiła dana sprzedaż. Ponadto gdy faktura korygująca sprzedaż dotyczy zwrotu towarów, jednostka powinna poprawić także przychód i koszt własny sprzedaży okresu, w którym sprzedaż była dokonana.
– Oznacza to, że na wynik okresu wpływ będzie miała sama marża zrealizowana na sprzedaży i tylko jej wartość, a nie wartość całego korygowanego przychodu, obniży zysk netto – tłumaczy Andre Helin.
Wynika to z fundamentalnych zasad rachunkowości. Po pierwsze, zasady memoriału, z której wynika, że w księgach jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty. Po drugie, zasady współmierności przychodów i kosztów, która określa, że do aktywów lub pasywów danego okresu sprawozdawczego zaliczać należy koszty lub przychody dotyczące przyszłych okresów oraz przypadające na ten okres sprawozdawczy koszty, które jeszcze nie zostały poniesione.