W Polsce emerytury lub renty z krajowego budżetu pobiera 7,8 mln osób. W ciągu ostatnich lat liczba takich osób zmniejszyła się, ale większy jest przeciętny dochód z tych świadczeń.
W 2010 roku pobierało takie świadczenia 7 733 017 osób, a przeciętna roczna kwota świadczenia wynosiła 15 703 zł, podczas gdy jeszcze w 2006 roku takich podatników było 8 012 010 i wtedy ich przeciętna kwota dochodu kształtowała się na poziomie 12 069 zł.
Wypłata emerytur i rent przekłada się również na skutek budżetowy, ponieważ emerytury i renty nie są zwolnione z PIT-u. Są one opodatkowane na zasadach ogólnych według skali.
W latach 2010 i 2009 dochody z emerytur i rent opodatkowane były według 18-proc. (przy dochodach do 85 528 zł) lub 32-proc. stawki (powyżej tej kwoty). Wcześniej była trójstopniowa skala podatkowa (tj. 19 proc., 30 proc. i 40 proc.).
Emeryt lub rencista każdego roku otrzymuje PIT-40A lub PIT-11A od zakładu wypłacającego mu te świadczenia. Takie informacje powinny zostać wystawione przez właściwe instytucje do końca lutego. Osoba, która poza emeryturą lub rentą wypłacaną przez właściwy organ nie osiągnęła w 2011 roku żadnego innego przychodu, nie ma obowiązku składania w urzędzie skarbowym dodatkowego zeznania podatkowego. Emeryt lub rencista może jednak uznać, że chce samodzielnie złożyć PIT ze względu na przysługujące mu ulgi lub wspólne rozliczenie z małżonkiem lub dzieckiem. Jeśli takie samodzielne rozliczenie będzie dla niego korzystniejsze, może rozliczyć emeryturę lub rentę w rocznym zeznaniu PIT-36 lub PIT-37. Podatnik wybierze taką deklarację w zależności od tego, jakie inne źródła przychodów on lub małżonek uzyskali w ciągu roku (w tym np. z prowadzenia działalności gospodarczej).