W polu 21 formularza VAT-7 należy wykazać dostawę towarów i świadczenie usług poza terytorium kraju.
Określenie transakcji zagranicznych, które należy wykazać w formularzach VAT, precyzuje załącznik do rozporządzenia ministra finansów w sprawie wzorów deklaracji VAT. Jak podkreśla Przemysław Skorupa, doradca podatkowy w Deloitte, w polu 21 deklaracji VAT-7 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054), lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy o VAT. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.
– W omawianym polu powinny zostać ujęte takie transakcje, które w świetle przepisów dotyczących miejsca dostawy towarów czy też miejsca świadczenia usług podlegają opodatkowaniu poza Polską – wyjaśnia Przemysław Skorupa.
Ekspert dodaje, że nie wszystkie takie transakcje mogą zostać tam uwzględnione. Chodzi tylko o te czynności, które dają prawo do odliczenia podatku naliczonego.
– Jeżeli zatem podatnik udzielił pożyczki przedsiębiorcy z innego kraju UE, wówczas czynność taka nie będzie wykazywana w deklaracji (podatnikowi nie przysługuje bowiem prawo do odliczenia) – wskazuje Przemysław Skorupa.
Z drugiej strony, jeżeli podatnik zarejestrowany jest dla celów VAT w innym państwie UE i wykazuje w składanej tam deklaracji dokonane tam transakcje, wówczas nie powinny one być już uwzględniane w polskiej deklaracji. Takie podejście – zdaniem naszego rozmówcy – wydaje się uzasadnione, gdyż w przeciwnym przypadku te same czynności deklarowane byłyby przez podatnika w dwóch deklaracjach składanych w różnych krajach.