Emerytura otrzymywana z Norwegii przez podatnika mieszkającego w Polsce podlega opodatkowaniu w kraju.
W latach 1993 – 2004 podatnik pracował w Norwegii jako wykładowca na wyższej uczelni. Do kraju wrócił w 2004 r. W ciągu 11 lat wypracował sobie emeryturę, którą bez potrącania podatku przesyłano do Polski. W Polsce podatnik płacił podatek zarówno od emerytury norweskiej, jak i od dochodów osiąganych w kraju.
Od 1 stycznia 2010 r, w Norwegii weszła w życie nowa ustawa dotycząca opodatkowania emerytur obywateli norweskich (jak i również mających inne obywatelstwo) mieszkających poza Norwegią. Podatnik ma obywatelstwo polskie i norweskie. Od 1 stycznia 2010 r. musi płacić podatek od norweskiej emerytury w Norwegii w wysokości 15 proc.
Według podatnika powinien on w Polsce odprowadzać podatek w wysokości 3 proc., bo w Norwegii płaci 15 proc.
Poznańska izba przypomniała, że przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.
Od otrzymywanej w 2010 roku emerytury z Norwegii podatnik był zobowiązany w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany (a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego), samodzielnie wpłacać zaliczki miesięczne na podatek dochodowy, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali PIT, tj. 18 proc.
Zaliczki powinny być wpłacane na konto urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania podatnika.
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 października 2011 r. (nr ILPB2/415-327/10/11-S/AJ).