Przedsiębiorca musi przyporządkować kwoty VAT naliczonego przy nabyciu usługi do czynności dających prawo do odliczenia i takiego prawa niedających.

Podatnicy nabywający usługi z różnym ich przeznaczeniem powinni zwrócić uwagę na trzy kwestie.

Tomasz Siennicki, doradca podatkowy w Kancelarii KNDP, wyjaśnia, że przede wszystkim przepisy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054) nakazują dokonać bezpośredniego przyporządkowania kwot podatku naliczonego przy nabyciu usługi do czynności dających prawo do odliczenia i takiego prawa niedających.

– Takiego przyporządkowania dokonuje samodzielnie podatnik, ale tylko wówczas, gdy jest on w stanie precyzyjnie określić, jaka część (wartość) danej usługi jest związana z poszczególnymi rodzajami sprzedaży – podpowiada Tomasz Siennicki.

Jednocześnie dodaje, że jeżeli takie precyzyjne przyporządkowania bezpośrednie nie jest możliwe, podatnik powinien odliczyć VAT z uwzględnieniem proporcji częściowego odliczenia. Proporcję taką ustala się na dany rok jako procentowy udział obrotów z tytułu czynności dających prawo do odliczenia VAT w obrotach ogółem.

Nasz rozmówca zauważa, że sądy administracyjnie dosyć jednoznacznie uznają, że przy liczeniu proporcji nie uwzględnia się czynności, które nie podlegają w ogóle opodatkowaniu VAT.

– Takie stanowisko oznacza, że np. podatnik, który nabywa usługi związane zarówno ze sprzedażą opodatkowaną, jak i niepodlegającą opodatkowaniu, odliczałby w efekcie cały podatek naliczony – tłumaczy Tomasz Siennicki.

Organy podatkowe prezentują natomiast w tej ostatniej kwestii odmienne stanowisko. Twierdzą mianowicie, że podatnik powinien mimo wszystko ustalić – według innych kryteriów niż proporcja częściowego odliczenia – wielkość podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i dokonać odliczenia tylko tej części VAT. Stanowisko takie – według Tomasza Siennickiego – prowadziłoby jednak do określenia kwoty VAT do odliczenia na podstawie szacunków, do czego nie ma tak naprawdę żadnych podstaw prawnych.