Nie funkcjonuje oficjalna lista wymagań prawnych, jakie musi spełnić dany produkt, by mógł być dopuszczony do obrotu na terenie UE.

Osoba, która importuje towary, musi się upewnić, jakie wymagania ma spełnić dany produkt, by mógł być przywieziony do UE. Jednak każdy produkt należy badać odrębnie w zakresie podlegania różnym regulacjom prawnym. Większość kategorii produktów podlega dodatkowym wymaganiom, związanym z opatrywaniem produktów znakiem CE, czyli „zgodność europejska”, które są sprawdzane przez funkcjonariuszy celnych.

– Taki znak na produkcie jest zapewnieniem producenta, że towar jest zgodny z zasadniczymi wymaganiami stosownych dyrektyw Unii Europejskiej (tzw. dyrektywy nowego podejścia) – tłumaczy Jakub Kubalski, ekspert w kancelarii Domański Zakrzewski Palinka.

Dyrektywy te określają wymagania dla ustalonych grup produktów, m.in. dla sprzętu elektrycznego, maszyn, produktów korzystających z niskiego napięcia, wyrobów medycznych, zabawek, itd.

Nasz rozmówca dodaje, że aby znak CE mógł być naniesiony na towar, producent, jego upoważniony przedstawiciel lub importer musi dokonać oceny zgodności produktów z zasadniczymi i szczegółowymi wymaganiami. Te można odnaleźć w głównej mierze w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy o systemie zgodności (Dz.U. z 2010 r. nr 138, poz. 935 z późn. zm.) wydanych przez ministrów właściwych ze względu na przedmiot oceny zgodności.

Jednak niektóre wymagania znajdują się w odrębnych ustawach, np. w ustawie o kompatybilności elektromagnetycznej wskazuje się warunki zachowania przez urządzenia zdolności do zadowalającego działania w określonym środowisku elektromagnetycznym bez wprowadzania do tego środowiska niedopuszczalnych zaburzeń elektromagnetycznych.

Ponadto inne ustawy zawierają szczegółowe wymagania w zakresie oceny zgodności oraz dodatkowych oznaczeń, m.in. dla telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń radiowych, dla materiałów wybuchowych.