Pracownik, który otrzymał od pracodawcy zapomogę do kwoty 2280 zł rocznie w związku ze zdarzeniem losowym, klęską żywiołową, długotrwałą chorobą lub śmiercią, nie zapłaci PIT.

Każde świadczenie otrzymane od pracodawcy w związku z pozostawaniem w stosunku pracy stanowi przychód podatkowy pracownika. Rafał Sidorowicz, doradca podatkowy, młodszy konsultant w MDDP, podkreśla, że taki charakter mają również zapomogi rozumiane jako bezzwrotna pomoc finansowa otrzymywana w związku z trudną sytuacją życiową.

– Świadczenia te mogą jednak podlegać limitowanemu zwolnieniu podatkowemu w zależności od ich kwoty, przyczyn wypłaty oraz źródła finansowania – zastrzega Rafał Sidorowicz.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.), gdy zapomogi otrzymywane są w sytuacji indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci, są zwolnione z PIT do wysokości nieprzekraczającej w roku 2280 zł.

– Pracodawca, działając jako płatnik, powinien każdorazowo ocenić, czy przesłanki wypłaty zapomogi mieszczą się w tym katalogu zdarzeń oraz czy kwota zapomogi nie przekracza wskazanego limitu – podpowiada Rafał Sidorowicz.

Przepisy podatkowe nie zawierają definicji poszczególnych zdarzeń uprawniających do limitowanego zwolnienia zapomogi. W związku z tym, zgodnie z aktualnym podejściem organów podatkowych, dla oceny zasadności zastosowania zwolnienia należy posłużyć się definicjami występującymi w słownikach języka polskiego.

Rafał Sidorowicz tłumaczy, że jeżeli zapomoga została przekazana z innych przyczyn, istotne będzie źródło jej finansowania – świadczenia finansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, związane z działalnością socjalną pracodawcy, podlegają zwolnieniu z opodatkowania do kwoty nieprzekraczającej w roku podatkowym 380 zł. Na wskazaną kwotę rocznego limitu składają się również inne świadczenia z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych o charakterze pieniężnym, rzeczowym i socjalnym.

Zapomogi od pracodawcy, do których nie mają zastosowania wskazane zwolnienia, podlegają opodatkowaniu, bez względu na ich wysokość.