Nieodpłatne przekazanie żywności pracownikom jest ich przychodem podatkowym. Pracodawca może zaliczyć taki wydatek do kosztów, o ile wykaże jego związek z przychodem.

W większości firm istnieją okresy wzmożonej intensywności pracy wykonywanej także w godzinach nadliczbowych. Chcąc zagwarantować należytą jakość produktów (usług), pracodawcy zapewniają pracownikom gotowe posiłki typu fast food, pizza lub kebab. Podatnicy mają jednak wątpliwości, czy poniesiony wydatek można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu oraz czy będzie on stanowił przychód dla pracownika.

Zdaniem Anny Trembasiewicz, dyrektor zarządzającej Auxilium SA, zakup żywności w takiej sytuacji można zaliczyć do kosztów podatkowych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodu są bowiem wydatki poniesione ściśle związane z osiągnięciem przychodu lub zabezpieczeniem jego źródła, w tym koszty, które nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym wydatki nie uznawane za koszty uzyskania przychodów.

Zakup żywności nie stanowi kosztu podatkowego, jeden wyjątek dotyczy wydatków na reprezentację.

– Reprezentacja obejmuje działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi w celu kreowania pozytywnego wizerunku firmy. Jednak racjonalnych i gospodarczo uzasadnionych wydatków związanych z przekazaniem żywności w celu podwyższenia wydajności pracowników nie można uznać za wydatki reprezentacyjne – mówi nasza rozmówczyni.

Konsekwencje takiego przekazania mogą odczuć pracownicy. Ekspert zauważa, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodem podatkowym jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze. Naliczane są od nich również składki na ubezpieczenie – chyba że wartość otrzymanych posiłków dla jednego pracownika nie przekracza rocznie 190 zł.