Wartość korekty ujęta w pozycji zysk (strata) z lat ubiegłych wpływa na wielkość dopuszczalnego zysku do podziału.
Zysk w danym roku obrotowym może być korygowany o skutki błędów popełnionych w latach ubiegłych.
– Który wynik ulega podziałowi – sprzed korekty czy po korekcie – pyta pan Zdzisław z Warszawy.
W przypadku, jeżeli okaże się, że przy sporządzaniu sprawozdania w poprzednich latach został popełniony błąd, trzeba go w odpowiedni sposób skorygować.
Jarosław Karlikowski, prawnik w kancelarii KPMG D. Dobkowski, wyjaśnia, że jeżeli był to istotny błąd, to powinien on zostać skorygowany w sprawozdaniu finansowym za bieżący rok.
– Kwotę korekty odnosi się na kapitał własny i wykazuje jako zysk lub stratę z lat ubiegłych – twierdzi nasz rozmówca.
Należy zauważyć, że taka korekta będzie miała wpływ na wielkość kapitałów spółki, lecz nie będzie miała wpływu na wysokość zysku za dany rok obrotowy.
Korekta będzie miała natomiast wpływ na wysokość ewentualnego zysku do podziału między wspólników. Jarosław Karlikowski zwraca uwagę na art. 192 kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z tym przepisem kwota przeznaczona do podziału między wspólników nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału.
Kwotę tę należy pomniejszyć o niepokryte straty, udziały własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub umową spółki powinny być przekazane z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe. Ekspert podkreśla, że skoro kwota korekty znajdzie odzwierciedlenie w pozycji zysk (strata) z lat ubiegłych, to będzie miała bezpośredni wpływ na wielkość dopuszczalnego zysku do podziału.
Podstawa prawna
Art. 54 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).