Pożyczka sama w sobie nie jest przychodem. W przypadku udzielenia pracownikowi przez pracodawcę pożyczki nie należy doliczać jej do przychodów ze stosunku pracy.
Podatnik otrzymał z firmy pożyczkę. Ze względu na trudną sytuację rodzinną firma postanowiła umorzyć pracownikowi tę pożyczkę.
– Czy umorzona kwota będzie moim przychodem do opodatkowania – pyta pan Tomasz z Krakowa.
Gdy pożyczka zostanie pracownikowi umorzona, należy liczyć się z tym, że takie umorzenie stanowi przychód pracownika. Joanna Narkiewicz-Tarłowska, starszy menedżer, doradca podatkowy w PwC, zwraca uwagę, że zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku pracy uważa się wypłaty pieniężne i wartość pieniężną świadczeń w naturze, a także wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
– Gdy pracownik nie musi spłacić udzielonej mu przez pracodawcę pożyczki, otrzymuje on niewątpliwie przysporzenie majątkowe – argumentuje Joanna Narkiewicz-Tarłowska.
Przysporzenie to – jak dodaje nasza rozmówczyni – jest równe wysokości umorzonej pożyczki. Takie przysporzenie powstaje w przypadku umorzenia nie tylko całej pożyczki, ale także jej części.
– Wysokość przychodu podatkowego będzie stanowiła wartość umorzonej pożyczki (odpowiednio – całej pożyczki lub jej części) – podpowiada Joanna Narkiewicz-Tarłowska.
Jeżeli dodatkowo w umowie z pracownikiem były ustalone odsetki od pożyczki i one również zostały umorzone, ich kwota stanowi także przychód pracownika.
– Przychód powinien zostać uwzględniony przez pracodawcę w miesiącu umorzenia pożyczki – wyjaśnia nasza rozmówczyni.
Po dodaniu go do kwoty regularnego wynagrodzenia pracodawca powinien obliczyć i potrącić od całego dochodu za dany miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Ponadto – jak przypomina Joanna Narkiewicz-Tarłowska – wskazany przychód będzie również podlegał składkom na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Tak więc należy go potraktować jako przychód ze stosunku pracy ze wszystkimi tego konsekwencjami.
Podstawa prawna
Art. 12 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.).