Koszty wynagrodzeń trzeba ujmować w kolumnie 12 podatkowej księgi przychodów i rozchodów – Wynagrodzenia w gotówce i w naturze.
Podatnik w tej kolumnie wpisuje zarówno wynagrodzenia za pracę należne osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, jak i należności wypłacane osobom wykonującym usługę na podstawie umowy-zlecenia lub umowy o dzieło.
Michał Cielibała, doradca podatkowy w Biurze Rachunkowym Biurex w Kielcach, podkreśla, że koszty z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracodawcę oraz składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zleceniodawca ma obowiązek ujmować w kolumnie 13 księgi – Pozostałe wydatki.
– Od 1 stycznia 2009 r. nie uległy zmianie zasady rozliczania wydatków powstałych z tytułu wypłaty należności wynikających z zawartych umów cywilno-prawnych. Tego rodzaju wydatki należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów na zasadzie kasowej – stwierdza Michał Cielibała.
Ekspert dodaje, że podatnik zatrudniający osoby na podstawie umów cywilnych świadczenia z tego tytułu zgodnie w ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dopiero z chwilą ich wypłaty lub postawienia do dyspozycji.
Nasz rozmówca zwraca też uwagę, że w przypadku zleceniobiorców zatrudnionych bezpośrednio przy budowie środków trwałych wartość należnych im wynagrodzeń wraz z naliczonymi od nich składkami ZUS zalicza się do kosztów wytworzenia środka trwałego. Wynagrodzenia z narzutami zwiększają wartość początkową środków trwałych i nie księguje się ich bezpośrednio w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.