Polskie organy podatkowe za pośrednictwem ministra finansów mogą wystąpić do zagranicznych władz skarbowych o egzekucję należności podatkowych.

ANALIZA
W przypadku dochodzenia należności z zagranicy można korzystać z pomocy obcych państw w zakresie egzekucji należności pieniężnych z niektórych tytułów, m.in. podatku dochodowego, VAT, akcyzy od produktów tytoniowych, alkoholi i napojów alkoholowych oraz olejów mineralnych.
Wojciech Pietrasiewicz, doradca podatkowy współpracujący z Baker & McKenzie, wyjaśnił, że funkcje organu wnioskującego o taką pomoc pełni minister finansów i to do niego należy kierować stosowny wniosek.
- Minimalna kwota dochodzonej należności musi wynosić 1,5 tys. euro. Wniosek o dochodzenie należności pieniężnych składa się według wzoru określonego w rozporządzeniu ministra finansów z 18 października 2006 r. w sprawie postępowania przy korzystaniu z pomocy obcego państwa w dochodzeniu określonych należności pieniężnych - tłumaczył Wojciech Pietrasiewicz.
Dodał, że do wniosku należy dołączyć: urzędowy odpis tytułu wykonawczego, na podstawie którego prowadzi się egzekucję; zaktualizowany tytuł wykonawczy wystawiany przez polskiego wierzyciela i stanowiący podstawę dochodzenia należności na terytorium obcego państwa, urzędowy odpis orzeczenia lub innego dokumentu bedącego podstawą do wystawienia tytułu wykonawczego; urzędowy odpis informacji właściwego organu egzekucyjnego o bezskuteczności egzekucji prowadzonej w Polsce w celu ściągnięcia należności objętych wnioskiem.
Również Bernard Łukomski, partner Dewey Ballantine, podkreślił, że jeżeli przy dochodzeniu należności trzeba skorzystać z pomocy obcego państwa, polski wierzyciel kieruje wniosek do organu wnioskującego, którym jest minister finansów.
- Na podstawie wniosku wierzyciela skierowanego do organu wnioskującego sporządza on analogiczny wniosek, skierowany do obcego państwa o przeprowadzenie egzekucji lub dokonanie zabezpieczenia należności. Z wnioskiem można wystąpić, jeżeli: należności pieniężne lub postępowanie egzekucyjne wszczęte w Polsce nie są kwestionowane przez zobowiązanego albo są kwestionowane, ale prawo polskie dopuszcza kontynuowanie postępowania w takim przypadku; takie postępowanie nie doprowadziło do całkowitego zaspokojenia wierzyciela. We wniosku oznacza się rachunek bankowy wierzyciela, na który ma być przelana wyegzekwowana kwota - argumentował Bernard Łukomski.
Jego zdaniem, nie można domagać się od obcego państwa pomocy w postaci dochodzenia należności pieniężnych, jeżeli ich egzekucja z powodu sytuacji zobowiązanego stworzyłaby trudności ekonomiczne lub społeczne w tym państwie, a prawo tego państwa pozwala na nieprowadzenie egzekucji w takim przypadku.
- Terminy, w jakich państwo obce musi udzielić odpowiedzi lub dokonać odpowiednich czynności, zależą od uregulowań prawnych tego państwa - stwierdził Bernard Łukomski.
CO ZAWRZEĆ WE WNIOSKU
Wniosek o dochodzenie należności pieniężnych powinien zawierać m.in.:
  • nazwę, adres i inne informacje identyfikujące organ wnioskujący,
  • nazwisko lub nazwę oraz adres zobowiązanego lub osoby trzeciej będącej w posiadaniu majątku zobowiązanego,
  • wskazanie tytułu wykonawczego,
  • rodzaje i kwoty należności pieniężnych, wyrażone w złotych polskich i w walucie państwa, do którego wniosek jest kierowany,
  • datę doręczenia tytułu wykonawczego,
  • datę, od której jest możliwe wszczęcie egzekucji należności pieniężnej, i okres, w którym egzekucja ta może być prowadzona zgodnie z prawem polskim.
EWA MATYSZEWSKA