Czy mogę przyjąć zwrot towaru, jeśli klient nie ma oryginału paragonu fiskalnego i jak zapisać to w podatkowej księdze przychodów i rozchodów?
PROBLEM CZYTELNIKA
ODPOWIEDŹ EKSPERTA*
W przypadku zwrotu towarów spowodowanego odstąpieniem od umowy sprzedaży bądź uznaniem reklamacji przedsiębiorca musi odpowiednio udokumentować ten fakt.
Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót (będący podstawą opodatkowania) zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.
Przepis ten pozwala na pomniejszenie uzyskanego obrotu m.in. o wartości zwróconych towarów, pod warunkiem że zwroty są prawnie dopuszczalne i zostały udokumentowane.
Żądanie oryginału paragonu od klienta zwracającego towar nie wynika z żadnych przepisów, a jest jedynie pewnym zabezpieczeniem dla sprzedawcy, który w razie kontroli musi udowodnić, że zwrot towaru miał faktycznie miejsce.
W interpretacji indywidualnej, nr IBPP2/443-121/08/ICz z 12 maja 2008 r., dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, iż: „(...) oryginał paragonu nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zaistnienia błędu będącego podstawą dokonania korekty na podstawie innych dokumentów niż oryginał paragonu fiskalnego nie jest sprzeczne z przepisami prawa podatkowego.
W tym przypadku ciężar dowodu znajduje się po stronie podatnika, który w prowadzonej przez siebie dokumentacji powinien posiadać dowody potwierdzające stan rzeczywisty.
Zatem zgromadzenie przez przedsiębiorcę dowodów (...) stanowiących dowód przeciwny do dowodu, jakim jest zapis z kasy rejestrującej, przy uwzględnieniu wyjątkowego charakteru zdarzeń, może stanowić podstawę do skorygowania obrotu i kwot podatku należnego (...)”.
Przedmiotowa korekta powinna być uwidoczniona w odrębnej, specjalnie w tym celu prowadzonej ewidencji korekt.
Bardzo praktycznym rozwiązaniem jest tzw. zeszyt korekt, w którym sprzedawca wpisuje datę zwrotu i jego przyczyny. Najlepiej też oczywiście dołączyć paragon.



Wskazane jest, aby ewidencja korekt zawierała co najmniej:
● nazwisko (nazwę) podatnika, jego adres (siedzibę) oraz adres punktu sprzedaży, NIP,
● logo i numer kasy fiskalnej,
● numer paragonu, który podlega korekcie,
● nazwę towaru, przyczynę dokonania korekty wraz z datą jej dokonania,
● poprzednią wartość sprzedaży, stawki i kwoty podatku,
● aktualną (po korekcie) wartość sprzedaży, stawki i kwoty podatku.
W ten sposób rejestrowane dane korekt za dany miesiąc rozliczeniowy obniżą łączną miesięczną sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie rejestrującej.
Zatem jeśli klient dokonuje zwrotu zakupionego towaru, to jednym z rozwiązań, z jakimi można się spotkać w praktyce, jest zwrot oryginału paragonu dokumentującego sprzedaż pierwotną i załączenie go (wraz z odpowiednim opisem) do ewidencji korekt. Obrót wynikający z tego paragonu uwzględniony jest w księdze przychodów i rozchodów za pomocą dokumentu wewnętrznego.
Podstawa prawna
Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).
*Gabriela Nowicka
prawnik, firma Auxilium