Wystarczy przepracować jeden dzień w miesiącu, żeby uwzględnić pełne koszty uzyskania przychodów.
W przypadku dochodu z wynagrodzenia za pracę koszty uzyskania przychodu są określone kwotowo. Dla przykładu, jeżeli pracownik ma jedną umowę o pracę i mieszka w miejscowości, w której świadczy pracę, jego koszty uwzględniane w rachunku podatkowym wynoszą obecnie 111,25 zł miesięcznie i 1335 zł rocznie. Warunkiem uwzględnienia kosztów w danym miesiącu jest uzyskanie w danym miesiącu przychodu ze stosunku pracy.
Należy też pamiętać, że jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika lub przez płatnika pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.
Jak wyjaśnia Beata Stefańska, doradca podatkowy z Kancelarii Nowakowski i Wspólnicy, przepisy nie przewidują wymogu proporcjonalnego rozłożenia tej kwoty na okres całego miesiąca. W praktyce wystarczy, że pracownik będzie pracował dzień, aby mógł on uwzględnić przy obliczaniu dochodu pełną wartość kosztów. Co więcej, wystarczy że pracownik przez jeden dzień pozostawał w sytuacji, która spowodowała u niego powstanie przychodu ze stosunku pracy – np. przebywał część miesiąca na urlopie wypoczynkowym, a część na bezpłatnym.



– Także wtedy w zakresie należności wypłaconej za urlop wypoczynkowy będzie możliwość rozliczenia pełnej kwoty kosztów podatkowych gwarantowanych dla stosunku pracy – podkreśla ekspert.
Beata Stefańska zastrzega jednak, że gdyby pracownik otrzymał w jednym miesiącu należność za okresy dłuższe niż jeden miesiąc, to przysługuje mu w bieżącym rozliczeniu jedynie jednokrotność kosztów uzyskania przychodu. Warto o tym pamiętać, żeby nie popełnić błędu w zeznaniu rocznym. Zawyżenie kosztów uzyskania przychodów doprowadzi do zmniejszenia dochodu, a w konsekwencji spowoduje nieuzasadniony zwrot podatku.
Zakładając, że 1 lutego pracownik otrzymał wynagrodzenie należne za styczeń, natomiast 26 lutego otrzymał wynagrodzenie za luty, to w sensie prawnym otrzyma przychód w lutym w podwójnej wysokości. W tej sytuacji, obliczając zaliczkę na podatek dochodowy, pracodawca (działający jako płatnik) uwzględni koszty uzyskania przychodu jedynie w odniesieniu do wynagrodzenia należnego za styczeń, luty zaś opodatkuje bez pomniejszania o koszty uzyskania przychodu. Natomiast pracownik będzie mógł uwzględnić prawidłową kwotę kosztów w rozliczeniu rocznym.
24 dni zostały do rozliczenia PIT za 2009 rok