Poprawne ustalenie wysokości kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy wpływa bezpośrednio na wysokość należnego podatku. Jak rozliczyć koszty uzyskania przychodu z więcej niż jednego stosunku pracy w rocznym rozliczeniu podatkowym?
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określają kwotowo miesięczną wysokość kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy oraz ich maksymalną wysokość w stosunku rocznym. Regulacje te przewidują możliwość podwyższania tego limitu w następujących przypadkach: jednoczesnego uzyskiwania wynagrodzenia z kilku stosunków pracy w trakcie roku, gdy miejsce zamieszkania podatnika jest w innej miejscowości niż siedziba zakładu pracy, podatnik uzyskuje jednocześnie przychody na podstawie kilku stosunków pracy i miejsce zamieszkania podatnika położone jest w innej miejscowości niż zakład pracy.
Analiza obowiązujących przepisów wskazuje, że w przypadku gdy pracownik jest jednocześnie związany z jednym pracodawcą kilkoma stosunkami pracy, pracodawca, obliczając zaliczkę na podatek dochodowy od wynagrodzenia wypłacanego na podstawie każdego z tych tytułów, stosuje miesięczną stawkę kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości. Roczny limit kosztów uzyskania przychodów określony przez przepisy dotyczy bowiem rocznego rozliczenia podatku przez podatnika. Przepisy nie przewidują proporcjonalnego rozliczania kosztów, w przypadku gdy podatnik otrzymywał tylko przez część roku wynagrodzenie na podstawie kilku stosunków pracy. Z faktu tego wynika, że podatnik jest uprawniony do uwzględnienia w rocznym rozliczeniu podatkowym faktycznie zastosowanych przez płatników kosztów uzyskania przychodów, jeżeli nie przekraczają one określonego w ustawie limitu. Identyczna zasada znajduje zastosowanie w przypadku, gdy podatnik otrzymuje wynagrodzenie jednocześnie na podstawie kilku stosunków pracy i mieszka w innej miejscowości niż siedziba, choćby jednego pracodawcy.

dr Janusz Marciniuk, doradca podatkowy Marciniuk i Wspólnicy