Z uwagi na brak jednoznacznych regulacji, spory z fiskusem budzi rozliczanie wydatków związanych z umową leasingu. Czy opłata wstępna z tytułu umowy leasingu może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo z dniem jej poniesienia?
Andrzej Dębiec
partner w kancelarii Lovells
Niektóre organy podatkowe uznają, że opłata wstępna wynikająca z umowy leasingu powinna być rozliczona proporcjonalnie do okresu trwania umowy. W opinii organów podatkowych wynika to z art. 22 ust. 5c ustawy o PIT, zgodnie z którym, w przypadku gdy koszty pośrednie dotyczą okresu przekraczającego rok i nie można określić, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, można zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodu proporcjonalnie do okresu, którego dotyczą. W ustawie o CIT kwestię tę reguluje art. 15 ust. 4d. W konsekwencji niezależnie od charakteru i nazwy konkretnej płatności, jeżeli jej uiszczenie jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu, przyjąć należy, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy. Podatnik powinien podzielić ten wydatek proporcjonalnie do długości okresu, którego on dotyczy, tj. proporcjonalnie do okresu trwania umowy.
Z takim stanowiskiem nie zgodził się WSA w Gdańsku w wyroku z 1 lipca 2009 r. (sygn. akt ISA/Gd 270/09). Zdaniem sądu art. 22 ust. 5c ustawy o PIT odnosi się do wydatków dotyczących usług wykonywanych w kilku okresach. Nie dotyczy zaś wydatków związanych ze świadczeniami wykonanymi jednorazowo, lecz wykorzystywanymi lub odnoszącymi skutek przez dłuższy czas.
W konsekwencji sąd uznał, że opłata wstępna ma charakter samoistny, nieprzypisany do poszczególnych rat leasingowych. Jej poniesienie jest warunkiem koniecznym do realizacji umowy leasingu i następuje przed jego faktycznym zrealizowaniem. Nie dotyczy więc całego okresu, na jaki umowa została zawarta. Oznacza to, że leasingobiorca uprawniony jest do zaliczenia jej w koszty jednorazowo w momencie poniesienia.