Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów należy uwzględnić na koniec każdego okresu sprawozdawczego.

Firmy, które ujmują w księgach rachunkowych materiały w cenie ewidencyjnej, powinny uwzględnić różnice między tą wartością z rzeczywistymi cenami nabycia bądź zakupu. Muszą ująć je na koncie odchyleń od cen ewidencyjnych materiałów.
Anna Płachetka, menedżer w HLB Frąckowiak i Wspólnicy, wyjaśnia, że odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów mogą mieć charakter debetowy lub kredytowy w zależności od tego, czy cena zakupu lub nabycia jest wyższa bądź niższa od ceny ewidencyjnej. Spółka powinna rozliczyć odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów na część przypadającą na ich zapas na koniec okresu i na rozchód w okresie sprawozdawczym.
- Takie rozliczanie odchyleń od cen ewidencyjnych następuje za pomocą wskaźnika odchyleń, który oblicza się według następującego wzoru: Wo = (O x 100): (Mk + Mr) - twierdzi nasza rozmówczyni.
Przy czym Wo - to wskaźnik odchyleń, O - to odchylenia od cen ewidencyjnych za dany okres sprawozdawczy razem ze stanem odchyleń na początek okresu sprawozdawczego podlegającego rozliczeniu, Mk - to wartość zapasów w cenach ewidencyjnych na koniec okresu, natomiast Mr to rozchód materiałów do produkcji ustalony w cenach ewidencyjnych za okres sprawozdawczy.
Agnieszka Pokojska