Jeśli po korekcie zeznania, okaże się, że kwota 1 proc. podatku, która trafiła do organizacji pożytku publicznego jest zawyżona, nadwyżkę pokryje podatnik z własnych środków.

Przy okazji nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Ministerstwo Finansów od 1 grudnia 2008 r. zmieni przepisy Ordynacji podatkowej, dotyczące korekty zeznań podatkowych i przekazywania 1 proc. podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego. Projektem tym niebawem zajmie się Rada Ministrów.

Zgodnie z propozycją resortu finansów nadpłata wynikająca z korekty zeznania w podatku dochodowym od osób fizycznych będzie pomniejszana o kwotę odpowiadającą nadwyżce kwoty przekazanej na rzecz organizacji pożytku publicznego zgodnie z wnioskiem podatnika, ponad zaokrągloną do pełnych dziesiątek groszy w dół kwotę 1 proc. podatku należnego wynikającego z tej korekty.

Te same zasady będą miały zastosowanie do nadpłat wynikających z decyzji organów podatkowych

Zaproponowana zmiana ma na celu zapobieżenie sytuacji, w której budżet państwa ponosiłby negatywne skutki związane z błędnym obliczeniem podatku należnego przez podatnika, a w konsekwencji z przekazaniem przez naczelnika urzędu skarbowego na rzecz organizacji pożytku publicznego kwoty wyższej niż 1 proc. podatku stanowiącego podstawę obliczenia kwoty do przekazania na konto organizacji, w związku z:

• korektą zeznania dokonaną po dwóch miesiącach od upływu terminu określonego dla złożenia zeznania podatkowego,

• wydaniem, przez właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej, decyzji określającej wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W praktyce mogą wystąpić sytuacje, że podatnik w wyniku błędnego obliczenia podatku należnego – zadeklaruje na rzecz organizacji pożytku publicznego kwotę wyższą niż wynikającą z poprawnie obliczonego podatku. W konsekwencji, na konto organizacji wpłynie zawyżona kwota.

Zmiana Ordynacji podatkowej ma spowodować, że nadwyżkę ponad kwotę przekazaną przez naczelnika urzędu skarbowego, zgodnie z wnioskiem podatnika wyrażonym w zeznaniu podatkowym, a kwotą stanowiącą 1 proc. podatku należnego po obniżeniu (zaokrągloną do pełnych dziesiątek groszy w dół), pokryje podatnik z własnych środków, poprzez pomniejszenie przez organ podatkowy zwracanej mu nadpłaty.