Samochód stanowiący środek trwały, który przedsiębiorca sprzedaje, stanowi opodatkowany przychód.
Za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych VAT za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi. W konsekwencji samochód, który podatnik wprowadził do ewidencji środków trwałych, a następnie sprzedaje, stanowi dla niego źródło przychodów.
Przychód z tego tytułu należy wliczyć do przychodów z działalności gospodarczej i uwzględnić przy ustalaniu zaliczek na podatek. Przysporzenie z tego tytułu wystąpi także wtedy, gdy środek trwały został wycofany z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wycofanie, i dniem jego odpłatnego zbycia nie upłynęło sześć lat.