Pojęcie rzeczywistego centrum zarządzania spółki należy interpretować tak, aby wykluczyć sytuacje stworzone tylko dla osiągnięcia korzyści podatkowych.
Pojęcie rzeczywistego centrum zarządzania spółki należy interpretować tak, aby wykluczyć sytuacje stworzone tylko dla osiągnięcia korzyści podatkowych.
Rzecznik generalny Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wydał opinię w sprawie Firma Ing. Auer - Die Bausoftware GmbH v. Finanzamt Freistadt Rohrbach Urfahr (C-251/06), wyjaśniając w niej m.in. znaczenie pojęcia rzeczywistego centrum zarządzania spółki.
Z opinii wynika, że art. 4 ust. 1 Dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału zmienionej Dyrektywą Rady 85/303/EWG z dnia 10 czerwca 1985 r. nie obejmuje przeniesienia z państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego rzeczywistego centrum zarządzania spółki, która jest spółką kapitałową w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy.
W tym kontekście bez znaczenia jest, czy poprzednie państwo członkowskie wyłączyło wszystkie transakcje spod opodatkowania podatkiem kapitałowym.
Pojęcie rzeczywistego centrum zarządzania spółki odczytywane w świetle zakazu nadużywania prawa wspólnotowego nie stosuje się do sytuacji stworzonych w sztuczny sposób w wyłącznym celu osiągnięcia korzyści podatkowych. Do sądu krajowego należy ustalenie na podstawie obiektywnych dowodów, czy w sprawie przed nim zawisłej miała miejsce czynność stanowiąca nadużycie.
Dyrektywa dotycząca podatków pośrednich od gromadzenia kapitału nie przewiduje szczególnych przepisów dotyczących wyraźnie unikania opodatkowania. Jednak art. 2 ust. 1 stanowi, że transakcje podlegające podatkowi kapitałowemu mają być opodatkowane tylko w tym państwie członkowskim, na którego terytorium znajduje się rzeczywiste centrum zarządzania spółki kapitałowej.
Przepis ten należy odczytywać w świetle zakazu nadużywania prawa wspólnotowego, który obowiązuje jako ogólna reguła interpretacyjna w całym orzecznictwie ETS.
Transakcja, która może podlegać podatkowi kapitałowemu, ma stanowić zdarzenie podatkowe w jednym tylko państwie członkowskim. Jednak spółkom nie wolno obchodzić ustawodawstwa krajowego poprzez wykorzystanie tego przepisu. Zatem pojęcie rzeczywistego centrum zarządzania spółki należy interpretować w taki sposób, aby wykluczyć sytuacje stworzone w sztuczny sposób w celu osiągnięcia korzyści podatkowych.
EWA MATYSZEWSKA
Pozostało
84%
treści
Reklama
Reklama