Gdy wartość darowizny nie wynika z umowy, a ustalenie ceny nabycia nie jest możliwe, jej wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu.
INTERPELACJA
Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską (nr 2900) wypowiedziało się w sprawie wyceny księgowej darowizn przekazywanych na rzecz organizacji pożytku publicznego. Wątpliwości posłów dotyczyły zasad ustalania przez strony umowy wartości przedmiotu darowizny, w sytuacji gdy ta wartość nie została w umowie określona, w szczególności, czy obdarowany jest zobowiązany do zaksięgowania przedmiotu darowizny w identycznej wysokości co darczyńca.
Ministerstwo wyjaśniło, że składniki aktywów wprowadza się do ksiąg rachunkowych w wartości początkowej, którą stanowi cena nabycia (art. 28 ust. 2 ustawy o rachunkowości). W sytuacji gdy nie jest możliwe ustalenie tej wartości, szczególnie w przypadku składników przyjętych nieodpłatnie, w tym w drodze darowizny, wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu zgodnie z wytycznymi z art. 28 ust. 5 ustawy o rachunkowości. Jeżeli i to nie jest możliwe, darowiznę wycenia się według inaczej ustalonej wartości godziwej.
Oznacza to, że niepieniężne darowizny otrzymane przez organizacje pożytku publicznego powinny zostać ujęte w księgach rachunkowych w wartości wynikającej z umowy darowizny. Gdy umowa wartości tej nie określa, zastosowanie mają wskazane powyżej przepisy ustawy o rachunkowości (tj. cena nabycia, cena - wartość sprzedaży netto lub wartość godziwa).