Lekarz opłacający ryczałt ewidencjonowany traci prawo do opodatkowania w tej formie już od następnego miesiąca po miesiącu, w którym przekroczy limit przychodów w wysokości 150 tys. euro.
Przedsiębiorcy uzyskujący przychody ze świadczenia usług w zakresie ochrony zdrowia mogą zdecydować się na opodatkowanie uzyskiwanych zarobków ryczałtem ewidencjonowanym. Warunkiem takiego sposobu opodatkowania jest jednak świadczenie usług lekarskich w ramach wolnego zawodu.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.), opodatkowania w formie ryczałtu nie stosuje się do świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, który wymienia m.in. usługi w zakresie ochrony zdrowia. Wyłączenie to nie dotyczy jednak działalności świadczonej w ramach wolnych zawodów. Ustawa o podatku zryczałtowanym przez pojęcie wolny zawód rozumie m.in. pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywaną osobiście przez lekarzy i lekarzy stomatologów. Lekarz może opodatkować uzyskiwane przychody ryczałtem jeżeli nie wykonuje działalności na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie działalności.
W ustawie jest również zastrzeżenie, zgodnie z którym za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu. Rozliczenie z fiskusem w sposób zryczałtowany będzie zatem możliwe, jeżeli wszystkie uzyskiwane przez lekarza przychody są uzyskiwane z działalności świadczonej w ramach wolnego zawodu.
Lekarz, który decyduje się na opłacanie ryczałtu ewidencjonowanego, musi pamiętać o ryzyku jego utraty w trakcie roku podatkowego. Przypomnijmy, że opodatkowanie w formie ryczałtu mogą wybrać przedsiębiorcy, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy uzyskali przychody z prowadzonej działalności w wysokości nieprzekraczającej 150 tys. euro. Kwotę tę przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP z dnia 1 października poprzedzającego rok podatkowy.
Wspomniany limit obowiązuje od 1 stycznia 2008 r. Poprzednio wynosił on 250 tys. euro. Z 1 stycznia 2008 r. zmieniły się także zasady utraty prawa do ryczałtu. Obecnie regulacje ustawy o podatku zryczałtowanym przewidują, że podatnicy, którzy przekraczają limit przychodów, tracą prawo do ryczałtu już od następnego miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskali przychód wyższy niż 150 tys. euro. Zgodnie z przepisami obowiązującymi do końca 2007 roku, prawo do ryczałtu traciło się dopiero od następnego roku podatkowego następującego po roku, w którym próg przychodów został przekroczony.
Dla podatnika obecne przepisy oznaczają konieczność zmiany w trakcie roku zasad opodatkowania oraz ewidencjonowania przychodów z działalności. Lekarz, który przekroczy limit przychodów w wysokości 150 tys. euro, musi przejść na zasady ogólne opodatkowania już od następnego miesiąca. Jednocześnie zobowiązany jest do zaprowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W przypadku opłacania ryczałtu podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg, a jedynie prowadzenia ewidencji przychodów.
Przypomnijmy, że lekarz, który chce skorzystać z opodatkowania zryczałtowanego, jest zobowiązany do złożenia w urzędzie skarbowym pisemnego oświadczenia o wyborze ryczałtu. Podatnicy już prowadzący działalność gospodarczą składają takie oświadczenie do 20 stycznia roku podatkowego. Natomiast podatnicy rozpoczynający działalność w trakcie roku podatkowego składają oświadczenie do dnia poprzedzającego rozpoczęcie działalności, nie później jednak niż w dniu osiągnięcia pierwszego przychodu.
OBOWIĄZKI LEKARZA OPŁACAJĄCEGO RYCZAŁT
Przedsiębiorcy korzystający z opodatkowania zryczałtowanego są zobowiązani do:
• prowadzenia odrębnie za każdy rok ewidencji przychodów
• prowadzenia wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
• posiadania i przechowywania dowodów zakupu towarów
• prowadzenia ewidencji wyposażenia
• sporządzania spisu z natury