Zakaz odliczania podatku naliczonego w konsekwencji obowiązywania tzw. wzoru Lisaka będzie podstawą rozprawy prowadzonej przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości.

STAN FAKTYCZNY
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wystąpiła o udzielenie interpretacji w zakresie VAT. Wniosek dotyczył możliwości odliczania podatku naliczonego przy zakupie paliwa do samochodu używanego przez spółkę na podstawie umowy leasingu operacyjnego. We wniosku wskazano, że w marcu 2005 r. spółka zawarła umowę leasingu samochodu. Obowiązujące w dniu zawarcia umowy leasingu ograniczenia (matematyczny wzór zawarty w ustawie nazywany potocznie wzorem Lisaka) w odliczaniu podatku naliczonego przy zakupie paliwa nie miały zastosowania.
UZASADNIENIE
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu sprawy postanowił zawiesić postępowanie sądowe. Na podstawie art. 234 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską skierował do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich następujące pytania prejudycjalne dotyczące wykładni następujących przepisów prawa wspólnotowego:
Sąd zapytał, czy art. 17 ust. 2 i 6 Szóstej Dyrektywy stoi na przeszkodzie, aby Rzeczpospolita Polska uchyliła całkowicie z 1 maja 2004 r. dotychczasowe przepisy krajowe dotyczące ograniczeń w odliczaniu podatku naliczonego zawartego w zakupach paliwa do samochodów wykorzystywanych w opodatkowanej działalności, a w to miejsce wprowadziła również ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego zawartego w zakupach paliwa do samochodów wykorzystywanych w opodatkowanej działalności, ale opisanych przez prawo krajowe przy użyciu odmiennych kryteriów, niż to miało miejsce przed 1 maja 2004 r., a następnie od 22 sierpnia 2005 r. ponownie zmieniła powyższe kryteria.
W razie udzielenia pozytywnej odpowiedzi na pytanie zawarte w punkcie pierwszym sąd zapytał, czy art. 17 ust. 6 Szóstej Dyrektywy stoi na przeszkodzie, aby Rzeczpospolita Polska w ten sposób zmieniała powyższe kryteria, aby w sposób faktyczny ograniczyć zakres odliczeń podatku naliczonego w porównaniu z przepisami krajowymi obowiązującymi 30 kwietnia 2004 r. lub z przepisami krajowymi obowiązującymi przed zmianą dokonaną 22 sierpnia 2005 r. A także czy przy uznaniu, że takie działanie Rzeczypospolitej Polskiej byłoby naruszeniem art. 17 ust. 6 Szóstej Dyrektywy należałoby uznać, że podatnik uprawniony byłby do dokonywania odliczeń, ale w granicach, w których zmiany przepisów krajowych, wykraczałyby poza zakres ograniczeń w odliczaniu podatku naliczonego przewidzianych przez obowiązujące w dniu 30 kwietnia 2004 r. i uchylone w tej dacie przepisy krajowe.
Wreszcie sąd miał wątpliwość, czy art. 17 ust. 6 Szóstej Dyrektywy stoi na przeszkodzie, aby Rzeczpospolita Polska powołując się na przewidzianą tym przepisem możliwość ograniczania przez państwa członkowskie odliczania podatku naliczonego zawartego w wydatkach niebędących wydatkami ściśle związanymi z działalnością gospodarczą, takich jak wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkowe lub wydatki reprezentacyjne - mogła ograniczyć odliczenia podatku naliczonego w porównaniu ze stanem prawnym obowiązującym 30 kwietnia 2004 r. w ten sposób, że wyłączyła odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony z wyjątkiem samochodów, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 22 sierpnia 2005 r.
Postanowienie WSA w Krakowie z 17 maja 2007 r.
SYGN. AKT I SA/Kr 603/06, niepublikowane
Aleksandra Tarka