Opłacane przez pracodawców za pracowników składki podstawowe w ramach pracowniczych programów emerytalnych są kosztem.
INTERPRETACJA
Minister finansów wydał interpretację dotyczącą zaliczania do kosztów składki podstawowej płaconej przez pracodawców w związku z realizacją pracowniczych programów emerytalnych.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Artykuł 15 ust. 1d ustawy o CIT stanowi podstawę do zaliczania do kosztów wydatków (w tym składek podstawowych) ponoszonych przez pracodawców w ramach realizowanych pracowniczych programów emerytalnych, bez względu na formę, w jakich są one prowadzone. Zdaniem ministra skoro składki podstawowe opłacane w ramach pracowniczych programów emerytalnych, w tym realizowanych w formie grupowego ubezpieczenia na życie pracowników z zakładem ubezpieczeń, kwalifikowane są do kosztów w oparciu o art. 15 ust. 1d ustawy o CIT, to tym samym do składek związanych z tego rodzaju ubezpieczeniem nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 59 tej ustawy o CIT (wymagający m.in. pięcioletniego okresu uczestnictwa w ubezpieczeniu).
Ważne!
Pracownicze programy emerytalne mogą być prowadzone w jednej z form: funduszu emerytalnego, umowy o wnoszenie przez pracodawcę składek do funduszu inwestycyjnego, umowy grupowego ubezpieczenia na życie pracowników z zakładem ubezpieczeń, zarządzania zagranicznego
Ewa Matyszewska