Jeżeli podatnik nie zalicza rzeczowego składnika majątku do środków trwałych, bo jego wartość jest mniejsza niż 3,5 tys. zł, musi taki składnik wpisać do ewidencji wyposażenia, jeśli jego wartość przekracza 1,5 tys. zł.
Wszystkie rzeczy i prawa nabywane na potrzeby firmy stanowią jej majątek.
Jeśli przewidywany okres ich używania przekracza rok, przedsiębiorca zmuszony jest zaliczyć je albo do środków trwałych (rzeczy), albo też do wartości niematerialnych i prawnych (prawa). Konsekwencją tego jest to, że należy je objąć odpowiednią ewidencją i amortyzować, czyli zaliczać do kosztów przez określony czas, nie zaś jednorazowo. Najczęściej odbywa się to przy zastosowaniu odpowiednich wskaźników procentowych, które pozwalają nam ustalić, jaka część wydatku na zakup takiego składnika majątku może być w danym roku zaliczona do kosztów (są to tzw. stawki amortyzacyjne).
Od tych ogólnych zasad istnieją jednak pewne wyjątki. Otóż ustawodawca nieco inaczej potraktował te środki trwałe i wartości niematerialne, których wartość początkowa nie przekracza 3,5 tys. zł. W przypadku takich składników majątkowych podatnik ma kilka możliwych sposobów postępowania. Przede wszystkim może samodzielnie zdecydować, czy taki składnik majątku uznać za środek trwały lub wartość niematerialną i prawną. Oznacza to, że nawet jeśli zamierza składnik ten użytkować dłużej niż rok, może uznać, że nie stanowi on trwałego majątku firmy, i wydatki związane z jego nabyciem od razu zaliczyć w koszty (jednorazowo).
Podatnik może też składnik majątku, którego wartość przekracza 3,5 tys. zł, zaliczyć do trwałego majątku firmy. Wówczas znów ma dwie możliwości. Może zdecydować się albo na dokonanie tzw. jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, a zatem jednym odpisem wpisać od razu całość wydatków na jego nabycie (wartość początkową) do kosztów podatkowych. Ale może też zdecydować się na normalna amortyzację, czyli dokonywanie sukcesywnych odpisów według obowiązujących dla takiego rodzaju składnika majątkowego stawki amortyzacji.
W przypadku gdy podatnik nie zaliczy rzeczowego składnika majątkowego do środków trwałych z uwagi na to, że jego wartość nie przekracza 3,5 tys. zł, to nie jest on traktowany jako środek trwały. W konsekwencji w każdym przypadku, gdy jego wartość przekroczy z kolei 1,5 tys. zł, podatnik musi ujawnić go w prowadzonej obok podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyposażenia.
3,5 tys. zł przedmiot do takiej wartości można rozliczyć jako środek trwały i wartość niematerialną