Tymczasowy obiekt budowlany, który nie jest trwale związany z gruntem, nie może być traktowany jak budowla. Oznacza to, że jego właściciel nie musi płacić podatku od nieruchomości – wynika z orzeczenia WSA w Gliwicach.

W sprawie chodziło o obiekt typu kontenerowego. To właśnie w nim prowadzona była sprzedaż i stanowił on swoisty pawilon handlowy. Nie był jednak trwale związany z gruntem. Organ pierwszej instancji pomimo tego uznał, że pawilon ten jest budowlą, co pociąga za sobą konieczność zapłaty podatku od nieruchomości. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że definicja "obiektu budowlanego" została skonstruowana przy użyciu definicji "budynku", "budowli" i "obiektu małej architektury". Zgodnie z twierdzeniem organu, wyliczenie to ma charakter wyczerpujący, co oznacza, że każdy obiekt budowlany można zaliczyć do którejś z trzech wymienionych kategorii. Uznano ostatecznie, że „tymczasowe obiekty budowlane” nie są odrębnym rodzajem obiektów. Jak tłumaczono „tymczasowe obiekty budowlane są tylko pewną odmianą w zbiorze wszystkich obiektów budowlanych”.

Właścicielka pawilonu nie zgodziła się z decyzją organu pierwszej instancji i wskazała, że brak jest podstaw ku temu, aby pawilon handlowy można było uznać za budowlę lub budynek. W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, że pawilon handlowy nie jest trwale z gruntem związany, nie stanowi budynku, nie jest także obiektem małej architektury, ani urządzeniem budowlanym w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Natomiast jest obiektem budowlanym, tzn. stanowi całość techniczno - użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Jak wywnioskowało SKO, pawilon stanowi obiekt budowlany, co oznacza, że jest budowlą i podlega podatkowi od nieruchomości.

W wyniku tej decyzji, właścicielka pawilonu postanowiła odwołać się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Ten uznał, że przez tymczasowy obiekt budowlany należy rozumieć obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy czy obiekty kontenerowe. Stwierdzono, że pawilony handlowe będące przedmiotem sporu nie mogą być zaliczone do budynków (brak trwałego związania z gruntem) ani nie są również obiektem małej architektury. WSA wskazał, że pawilon handlowy, stanowiący tymczasowy obiekt budowlany w rozumieniu Prawa budowlanego, niepołączony trwale z gruntem, nie został expessis verbis wymieniony w art. 3 pkt 3 tej ustawy. W sprawie nie zostało wykazane również, że może on być kwalifikowany jako budowla na podstawie innych przepisów tej ustawy.

- Kwalifikacja pawilonów handlowych do kategorii tymczasowych obiektów budowlanych i wnioskowanie niejako a contrario, związane z wykluczeniem kwalifikacji do kategorii budynków i obiektów małej architektury, które przywiodły organ do ich zaliczenia do kategorii budowli, pozostaje w sprzeczności z zasadą ustawowej określoności regulacji podatkowych – czytamy w uzasadnieniu sądu.

Sąd stwierdził ostatecznie, że pawilon handlowy, stanowiący tymczasowy obiekt budowlany w rozumieniu art. 3 pkt 5 p.b., niepołączony trwale z gruntem, nie został expressis verbis wymieniony w art. 3 pkt 3 p.b., ani też w innych przepisach ustawowych uzupełniających czy precyzujących prawo budowlane. Oznacza to, że pawilonu handlowego będącego przedmiotem opodatkowania w zaskarżonej decyzji nie można zaliczyć do budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., co wyklucza jego opodatkowanie podatkiem od nieruchomości.

WSA uchylił zaskarżoną decyzję. Wyrok jest nieprawomocny.

Podstawa prawna

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 6 kwietnia 2017, sygn. akt I SA/Gl 1328/16