Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą wynajęła lokal, w którym zamierza otworzyć restaurację. Czy koszty poniesione na dostosowanie pomieszczeń na potrzeby restauracji stanowią koszty uzyskania przychodów?
Jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie środków trwałych. Do środków trwałych należą jednocześnie, m.in. przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych (zob. art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT), za które uważa się ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego (zob. przykładowo interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 stycznia 2017 r., nr 2461-IBPB-1-2.4510.1045.2016.1.AP).
Mając to na uwadze, należy stwierdzić, że nakłady na przedmiotowy lokal mają – jako adaptacja – charakter nakładów ulepszeniowych. W konsekwencji wydatki na te nakłady (zakładając, że ich wysokość przekroczy w roku podatkowym 3500 zł – zob. art. 22g ust. 17 ustawy o PIT) składają się na wartość początkową podlegającej amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym i nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio.
Dodać należy, że inwestycje w obcych środkach trwałych podlegają amortyzacji według stawek indywidualnie ustalanych, przy czym dla inwestycji w obcych lokalach i budynkach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat (zob. art. 22j ust. 4 pkt 1 ustawy o PIT). Odpowiada to maksymalnej rocznej stawce amortyzacyjnej w wysokości 10 proc.
Podstawa prawna
Art. 22a ust. 2 pkt 1, art. 22g ust. 17, art. 22j ust. 4 pkt 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.).