Składki ZUS, które pracodawca powinien potrącić z wynagrodzenia, ale uregulował z własnych środków, nie są dla niego kosztem podatkowym – stwierdził dyrektor katowickiej izby.
Z pytaniem wystąpiła uczelnia, która musiała zapłacić zaległe składki ZUS wraz z odsetkami za zwłokę. Uregulowała je zarówno w części, którą powinna uiścić jako pracodawca, jak i w części, którą powinna potrącić jako płatnik z wynagrodzenia. Chciała się upewnić, że całość może ująć w kosztach uzyskania przychodów w dacie wpłaty.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach tylko częściowo się z nią zgodził. Stwierdził, że uczelnia może pomniejszyć przychody w dacie zapłaty, ale tylko w części należnej od niej samej jako płatnika. Natomiast część należna od pracownika w ogóle nie może być kosztem podatkowym pracodawcy.
Organ uzasadnił to tym, że w odniesieniu do tej drugiej części na uczelni ciążył wyłącznie obowiązek jej pobrania, a nie sfinansowania z własnych środków. Trudno więc uznać, że przyjęcie na siebie ciężaru finansowania składek, będące wynikiem wcześniejszych nieprawidłowości, służy uzyskiwaniu przez płatnika jakichkolwiek przysporzeń – stwierdził.
Dodał, że koszty te nie służą również zachowaniu ani zabezpieczeniu źródeł przychodów uczelni.
Interpretacja dyrektora IS w Katowicach z 29 grudnia 2016 r. nr 2641-BPB-1-2.4510.1009.2016.1.BKD