Korekta kosztów uzyskania przychodów powinna odnosić się do okresu rozliczeniowego, w którym ujęto je w księgach rachunkowych w zawyżonej wysokości – uznał NSA.
To stanowisko wpisuje się w jedną z dwóch linii orzeczniczych sądów administracyjnych odnoszących się do okresu sprzed 2016 r.
Zgodnie z drugą linią podatnicy mogli korygować koszty podatkowe na bieżąco. W tym zakresie jednak wyroki dotyczyły niemal wyłącznie korekty odpisów amortyzacyjnych w związku z otrzymaniem dofinansowania do zakupu środka trwałego.
Kres sporom w tym zakresie położyła nowelizacja ustaw o PIT i CIT, która weszła w życie od 2016 r. Dziś, jeżeli korekta kosztu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, to podatnik zmniejsza koszty na bieżąco, czyli w tym okresie rozliczeniowym, w którym otrzymał fakturę korygującą lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.
Sprawa rozpatrywana przez NSA dotyczyła jednak spółki świadczącej usługi budowlane w stanie prawnym sprzed 2016 r. W trakcie roku oraz po jego zakończeniu firma zwracała część kupionych wcześniej materiałów. Zdarzało się też, że sprzedawcy przyznawali jej opusty oraz uznawali zgłoszone reklamacje i obniżali w związku z tym cenę.
Zdaniem spółki powinna korygować koszty podatkowe na bieżąco, w okresie, w którym zwróciła materiały lub doszło do obniżki ceny, nawet jeśli będzie to już po złożeniu sprawozdania finansowego za dany rok.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził zaś, że faktura korygująca nie zmienia momentu poniesienia (zaksięgowania) i potrącenia kosztów uzyskania przychodów. Spółka powinna więc rozliczyć korektę za okres, w którym wykazała koszt w ewidencji. Jeśli rabat, reklamacja lub zwrot materiałów miały miejsce w następnym roku podatkowym, to spółka powinna skorygować koszty za poprzedni rok, w którym potrąciła wydatki wynikające z pierwotnych faktur.
WSA w Białymstoku, jak i NSA były tego samego zdania. Sędzia NSA Grażyna Nasierowska wyjaśniła, że koszty uzyskania przychodów są funkcjonalnie przyporządkowane do określonego przychodu. Korekta może dotyczyć jedynie okresu rozliczeniowego, w którym koszty te wykazano w zawyżonej kwocie.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 1 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 3387/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia